Van tied tot tied kriegt mien man de vroag: 'Hou bevaalt dien pensioen, verveelst die nog nait?' Bliekboar denkt er doar nog wel es over noa want op n mörn zegt er tegen mie: ‘Ik wil mie nog wel es loaten omscholen tot mannequin, een beetje omsjouwen en heul kwoad kieken’, hai dut mie veur hou. ‘Dat liekt mie nou wel es wat.’ Hai zugt ze veur televisie.
Ik lig ien n deuk en hai hoalt mie n kop kovvie op uut keuken. Hai is al n poar joar met pensioen en ik vien t zo gezelleg dat er nou heule doagen bie mie is. Het vuilt as onze widdebroodsweken en dai bennen al laang leden. Zo lekker dat je nait meer op tied stoan. Mien compjoeter moakt n poar geluudjes. Ik lees hom net veur wat ik schreven heb en hai zegt ‘en dat ken compjoeter nait verwaarken? Moakt er doarom zo’n lewaai?’
Ik zit nog ien mien nachtpon mor as mien ienspiroatie zo bie mie omscharrelt mot ik der toch bie wezen en zo’n moment nait ontglippen loaten. Hai het nou ook zien gleerbredje* pakt en hold zich oareg rusteg. Sums loat er mie wat zain en ja, ik vien t ook mooi.
Kom, ik zel mie aanklaiden want wie goan maistal nog even op pad. Kovviekannen met en n poar plakken stoet en nog wat lekkers veur tussendeur. Hai zel nog wel wat oefenen motten as er mannequin worden wil want kwoad kieken is der nog nait bie en zo laang er ien zien doagse goud zit is der nog nait veul te showen.
*Gleerbredje is een tablet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten