Het taske aan de kapstok
dat ik veur n bruloft kocht,
ain met gekleurde spaigeltjes
het mie herinnerns brocht.
Mien klainzeuntje van anderhaalf
laip der as n paauw mit rond.
Hai oogste n hailebaarg bekieks
op n duur zat er op grond.
Zoas er met zien vingertjes
de spaigeltjes bekneep,
het taske om zien aarmke
langs bruloftsgasten zweek,
en op zien hurkjes tussen t publiek
aan ain stuk deur het dicht en open dee,
ik zai weer hou der bie mie kwaam,
knoestje open ien t schemerlicht,
doar schenen boven halve spaigeltjes
zien vroagoogjes mie ien t gezicht.
Wat haren wie een plezaaier,
mien klainzeuntje en ik
met n taske van de kringloop
wat waren wie ien ons schik.
Coby Poelman - Duisterwinkel
