Van harte welkom
Van harte welkom op mijn gedichtenblog.
U mag de gedichten ongewijzigd gebruiken met vermelding van mijn naam.
Voor het verzorgen van een lezing met voordrachten of een workshop kunt u contact opnemen via cobytjeert@live.nl
Er is ook een volledig programma voor Kerst en Pasen met eigen geschreven gedichten en een verhaal.
Mijn boeken zijn verkrijgbaar via mijn mailadres en te leen in de bibliotheek. Er is ook nog een interview te beluisteren van enkele jaren geleden. https://soundcloud.com/user- 671424345/interview-coby- poelman-duisterwinkel-10-07- 2017
U mag de gedichten ongewijzigd gebruiken met vermelding van mijn naam.
Voor het verzorgen van een lezing met voordrachten of een workshop kunt u contact opnemen via cobytjeert@live.nl
Er is ook een volledig programma voor Kerst en Pasen met eigen geschreven gedichten en een verhaal.
Mijn boeken zijn verkrijgbaar via mijn mailadres en te leen in de bibliotheek.
vrijdag 27 mei 2011
Mijn "mooi weer" tandarts
Het is weer tijd
de tandarts te bezoeken,
of ik nog voorkeur heb
voor een bepaalde dag,
graag met dít weer
wil ik haar gaan ontmoeten
zeg ik met een brede lach.
Ze gaat zoeken
naar een gaatje,
vult mijn naam daar in.
Twee uur later
zoekt mijn tandarts,
vindt geen gaatjes,
vult niets in.
Zo, dat hebben we weer
mooi achter de rug.
‘k fiets vervuld van vreugde
de lange afstand terug.
Coby Poelman-Duisterwinkel.
Het kunstwerk "Het Zuiderdiep" is van Christiaan Afman.
dinsdag 24 mei 2011
Burengerucht
Hee, stil es, kiek es even.
Wat is er bie de buren te beleven?
Doar stait t meziekkorps ien vol ornoat
en speult uutbundig ien de moat:
“Hai leve hoog, hai leve hoog”
veur buurman die noar boven toog.
Doar verschient er op balkon.
Glunder bekiekt er de grote bariton.
Hai heurt het met plezaaier aan
As t oaflopen is kiekt er ze aan
en geeft een doaverend applaus.
Er schoelt in hom een echte paus!
Toch es even spieken ien de papieren
wat of er wel vaalt te vieren.
Zo, zien bejoardenleven is begonnen
en zai het dit kedo verzonnen.
Nou buurman wie hopen ien ons leven
nog hail wat serenoades met joe te beleven.
Coby Poelman-Duisterwinkel.
Het kunstwerk is van Anja Kok.
maandag 23 mei 2011
POP en PAP
Ze helpen met de afwas
pratend over pop en pap
maar het is niet
wat ze er vroeger
mee bedoelden,
het heeft te maken
met persoonlijkheid
en plannen,
ontwikkeld als ze zijn.
Ik luister,
zachter in mijn actie
met de pannen,
hoe lang geleden
waren ze nog klein….
Coby Poelman - Duisterwinkel
vrijdag 20 mei 2011
Het örgel speult
“t örgel speult”
ston op e liturgie.
Örganist doacht:
zal ik den moar
ien kerk zitten goan
en oafwachten
wat er komt?
Hai keek es ien t rond.
Ienaind
werd e roakt deur een waike
toets van zien gewaiten
en terstond
speulde örgenist
vol groatie
zien ontroerendste
iemprovisoatie.
Dit komt nait van miezulf
wis hai dai nou begreep
hou t kwaam wat örgel dee.
Coby Poelman - Duisterwinkel
ston op e liturgie.
Örganist doacht:
zal ik den moar
ien kerk zitten goan
en oafwachten
wat er komt?
Hai keek es ien t rond.
Ienaind
werd e roakt deur een waike
toets van zien gewaiten
en terstond
speulde örgenist
vol groatie
zien ontroerendste
iemprovisoatie.
Dit komt nait van miezulf
wis hai dai nou begreep
hou t kwaam wat örgel dee.
Coby Poelman - Duisterwinkel
dinsdag 17 mei 2011
Gastvrije kat
maandag 16 mei 2011
Digitoal Pinksterfeest
zondag 15 mei 2011
Bestuurslid
Een bestuurslid van Passage
is voortdurend op stage.
Het lijkt wel een rage.
Je krijgt een hoop bagage
voor een mooie entourage
in de etalage van Passage.
Onderhevig aan slijtage
droom je van massage
of een rekbare bandage,
sta je op de bovenste etage
van een wankele stellage
te wachten op montage,
op je jas een fleurige corsage,
haalt de auto uit de garage,
gaat op weg naar een plantage,
dat mondt uit in een blamage
maar kruip niet achter vitrage
want…
je bent bestuurslid van Passage.
Coby Poelman-Duisterwinkel
zondag 8 mei 2011
De gevallen vleugel
Er viel een vleugel van de klok,
zomaar, met stil weer.
Voorzichtig raapte ik het op
kwam er misschien nog meer?
De engel boven op de klok
bleef de trompet bespelen
alsof er niets gebeuren kon;
zou Hij iets willen delen?
Een stoel bracht me hoog in de lucht,
terwijl ik daar zo stond
plaatste ik de vleugel terug,
een armbreed van de grond.
Ik zag de engel weer volmaakt
boven de wijzers zweven
maar diep in míj is iets geraakt,
door vleugels voel ik mij omgeven!
Coby Poelman-Duisterwinkel
De aquarel is van Anco Wigboldus
donderdag 5 mei 2011
Lakschoenen
Steels kijkt hij naar
de lakschoenen van tante,
dan naar zijn eigen
afgesleten paar,
de neuzen kaal
van 't schuiven met
zijn tractor.
Ze zitten heel
gezellig naast elkaar.
Zijn oogjes lijken
iets te boenen.
Hij zegt, en kijkt nog steeds:
“Tante, wat mooi
lakken jouw schoenen
en ze zijn nog
helemaal niet sleets.”
Coby Poelman - Duisterwinkel
de lakschoenen van tante,
dan naar zijn eigen
afgesleten paar,
de neuzen kaal
van 't schuiven met
zijn tractor.
Ze zitten heel
gezellig naast elkaar.
Zijn oogjes lijken
iets te boenen.
Hij zegt, en kijkt nog steeds:
“Tante, wat mooi
lakken jouw schoenen
en ze zijn nog
helemaal niet sleets.”
Coby Poelman - Duisterwinkel
maandag 2 mei 2011
Kerkgangers na Pasen
Komend uit de kerk
nog vol van wat ze hoorden,
verkondigd door de
opgetogen predikant
voelen ze
vernieuwd, herboren
een diep versterkte band met
de verrezen liefdevolle Heer.
Ze groeten blij wie hen passeren
ontsluiten sloten van hun fiets,
uiten hun vreugde
tussen uitlaatgassen,
omzeilen glansrijk
glas langs de terrassen.
De kracht van overwonnen dood
doet Zijn nabijheid stralen,
het leven ademhalen
op wegen van geloof en hoop,
ze rijden in de wereld
met opgewekt gemoed
de warme gloed van Pinksteren
vol overtuiging tegemoet.
Coby Poelman-Duisterwinkel.
Een gedicht van nu met een ets van W.J. Dingemans, gedateerd 1908 De Martinikerk in Groningen.
zondag 1 mei 2011
De voordracht
Zoals ze daar stond
fier en rechtop
beweginkjes
in haar benen
geen enkele schroom
puur uit het hoofd
concentratie
tot in de tenen.
Hoe ver ze al was
in haar nevelige geest,
bij voordrachten
leek ze aanwezig.
Hoe klonk haar ontzag
in de stem
van de haan
voor de hond
in de tweespraak
gesproken
trefzeker haar ogen
in ‘t diepst van
haar rol
hierbij beurtelings
blikkend bewogen
tot het steeds
mooier gespeelde slot
waar ze langzaam
voorover gebogen
voor de toeschouwers
langs kwam sluipen,
stil de haan
in het hok liet kruipen.
Coby Poelman-Duisterwinkel.
Gepubliceerd in "De voordracht"
Abonneren op:
Posts (Atom)