Van harte welkom

Van harte welkom op mijn gedichtenblog.
U mag de gedichten ongewijzigd gebruiken met vermelding van mijn naam.
Voor het verzorgen van een lezing met voordrachten of een workshop kunt u contact opnemen via cobytjeert@live.nl
Er is ook een volledig programma voor Kerst en Pasen met eigen geschreven gedichten en een verhaal.
Mijn boeken zijn verkrijgbaar via mijn mailadres en te leen in de bibliotheek.
Er is ook nog een interview te beluisteren van enkele jaren geleden. https://soundcloud.com/user-671424345/interview-coby-poelman-duisterwinkel-10-07-2017

donderdag 29 september 2011

Herfstkind


Geboren
in de herfst,
in liefde ontvangen,
opgevoed
bij zang
van psalmen
en gezangen.

Een herfsttype
noemen ze haar
als ze kijken
naar haar ogen
en de kleur
van het haar.

De kleuren
van de herfst,
Gods prachtige
natuur,
lichten in haar
het vlammen
van vuur
als ze spreekt
over de Vader.

Zo komt,
dat is haar hoop,
een broeder
of een zuster
Hem
die zij liefheeft
nader.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Het kunstwerk is van Diederik Kraaijpoel.

woensdag 21 september 2011

U bent nog net op tijd

Steeds verder
vouwt het lichaam zich
tot foetus
totdat het leven
stervend haar verlaat

ontvouwen wordt ze
weggedragen
en met gevouwen handen
nagestaard

die ooit mijn liefste
in zich droeg,
ze is voorbij
maar niet voorgoed
want ze ging vol vertrouwen;
genade bleek genoeg.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Gepubliceerd in: Verrassend uitzicht (2013)


Septembergedachten bij het afscheid in het ziekenhuis in juni 2011

dinsdag 20 september 2011

Een stille dag

Het licht van jouw verjaardag
schijnt op je steen
over het sterretje van
je geboorte,
vandaag ging
mijn mobieltje af
als een herinnering

maar zonder jou
is je verjaardag anders
en dwalen mijn gedachten
naar je graf
nu vier je je verjaardag
aan de overkant
misschien schudt Hij
vandaag je hand.

We vieren 't hier
in stilte met je mee,
dag lieve zus,
tot later!

Coby Poelman-Duisterwinkel

dinsdag 13 september 2011

Het Oekraïnehuis


Mijn vriendin Martha uit Aduard ging zich in 2009 een week inzetten voor Dorcas als bewoonster van een “Oekraïnehuis”. Van 2 tot en met 7 november stond voor de studio van GrootNieuwsRadio op de Einsteinstraat in Veenendaal het ‘Dorcas Oekraïnehuis’. Vier bewoners, die op de radio zijn voorgesteld, gingen tijdens deze week proberen rond te komen van één voedselpakket en 20 euro zakgeld. Via deze actie wilde Dorcas samen met GrootNieuwsRadio aandacht vragen voor de situatie waarin veel mensen in Oost-Europa leven.

Maandag 2 november om 10.00 uur betrok de groep het Oekraïnehuis. Dit huis was een exacte kopie van huizen zoals je ze veel in Oost-Europa tegenkomt. Muren van klei en een dak van golfplaten. Achter het huis bevond zich een buiten-wc. De bewoners moesten zich zien te redden met minimale middelen. In die week werden ze op de voet gevolgd in de uitzendingen op GrootNieuwsRadio. Met elkaar moesten ze proberen om zoveel mogelijk voedselpakketten in te zamelen voor de allerarmsten in Oost-Europa. Hiervoor hebben ze de hulp ingeroepen van de luisteraars van GrootNieuwsRadio. Zij vroeg mij of ik voor deze actie een gedicht wilde schrijven. Ik vond het fantastisch wat zij deed en schreef met veel plezier onderstaand gedicht voor deze actie.



Het Oekraïnehuis 

 
Het borrelt, bruist, kolkt,
als hete lava stroomt het,
door Kracht gedreven
zit je in een huis van stro en klei
met 20 euro en een pakket,
je vraagt je af hoe ze het al die jaren
in Oekraïne hebben gered.

Het is koud, krap, het tocht,
je mist koffie, trilt,
je rammelende maag vraagt
wat stevigs, iets wat vult,
je zoekt, de groenten zijn al op,
alleen rijst, dan maar mixen met droge soep,
je mist stroom, de laptop, je zachte bed,
vlees, vis, aardappelen, fruit,
wat zit er toch weinig in zo’n voedselpakket….
geen brood, geen melk, geen boter,
je kunt geen rijst meer zien,
alweer thee of ranja, je hebt het gehad,
wat heb je zin in een portie patat.

In je hoofd is het crisis,
je lichaam laat blijken
wat duurt het lang tot het water kookt.
Hongerig wil je de rijst wel gaar kíjken,
méér hout in de sissende kachel die rookt.

Je huivert, zelfs al lig je in bed,
nu moet je ook nog naar dat buitentoilet.
Hoeveel dagen nog te gaan,
hoe zal het hen in Oekraïne vergaan?
je haar plakt, wil niet in model,
je ruikt je eigen zweet,
je bent één van hen voor nog geen week….

Het borrelt, bruist, en kolkt nog steeds
alleen is het nu anders,
de lava is gestold en in je geest
hoop je dat het toch vruchtbaar is geweest.

Coby Poelman-Duisterwinkel.

maandag 5 september 2011

Pijnlijke mededeling

De visfilet was heerlijk
maar die wond in mijn keel

alsof de vis
mee wilde delen
wat het is...

Coby Poelman-Duisterwinkel

(visfilet is niet altijd graatloos!)

zaterdag 3 september 2011

Ooievoarstrek


Hurkend zat ze
bie t woater
op n waarme dag
ien april.
Dichtbie heurde ze
kikkers kwoaken,
verder was t stil.

Veurzichtig
glee heur vinger
langs t glibberige
kikkerdril.

Verstild
vuilde ze wat
ien heur ontwoaken,
t was nog hail pril.

Ze rilde.
Heur vinger trilde.

Er trok n ooievoar
over Staintil…

Coby Poelman-Duisterwinkel.