Opbouw na Babel

De kinderen van God

zij bouwen elkaar op

door positieve woorden

en gebaren,

zijn er op uit

de vrede te bewaren,

voelen de ander aan,

zijn over heel de wereld

door die houding te verstaan.

Een toren tot de hemel

heeft geen prioriteit

ze streven bovenal

naar de saamhorigheid.

Zo wachten ze op

hun geliefde Vader

die voor het afdalen

geen toren nodig heeft

en weet wat onder

opbouwwerkers leeft,

ze komen Hem steeds nader.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geïnspireerd door de restauratiewerkzaamheden van de strokartonfabriek"De toekomst" te Scheemda
http://www.detoekomstscheemda.nl/

De kniekousjes van moeder

Op de vergeelde jeugdfoto

droeg ik de kniekousjes

die moeder breide

in een patroon met kabelrand,

de boordjes noemde ze

steevast een muizentand,

ik zie hoe na de laatste steek

de vrijgekomen naald

onder haar oksel klemde,

haar warme lippen telden.

Ontelbaar is het aantal

dat van haar pennen rolde,

de bossen garen die ze kocht,

het hele nageslacht droeg

pennenvruchten in de kleur

die mamma’s hadden uitgezocht.

Geen kousje zat zo lekker

als die oma had gebreid,

de foto in mijn handen

brengt moeder terug in tijd.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Touwkes tegen ofzakken

Met zien nije korte broek komt er veur mie stoan, n touwke ien haand.

Woar is dit veur vroagt er, ik wait wat er bedould, k haar t al zain.

Das extroa  veur t ofzakken. Kiek, kenst er n strik ien zetten.

As wie korte broeken kopen is er altied hail duudlek.

Ze motten goud strak zitten aans zakken ze of van pottemenee en sleurels.

Hai trekt zien schollers op, weer wat nijs.

Nou, zeg ik, ons klainzeun het ook zukke touwkes  ien zien broekjes.

Hai prurrelt wat en moakt hom uut de vouten.

As ik noar boeten kiek schait ik ien e lach.

Doar lopt er, opa, ien zien nijmoodse broek, net as ons klainzeun met schep ien haand.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Bezig zijn met afscheid

Hoe vaak hebben we het aan onze ouders gevraagd; willen jullie iets opschrijven wat jullie voor je begrafenis in de liturgie willen? Steevast werd beloofd daar iets mee te doen maar het kwam er nooit van. Daarom schrijf ik al zo’n jaar of tien elk jaar in mijn agenda wat ik mooie teksten en liederen vind voor mijn eventuele begrafenis maar ik betrap me erop dat ik elk jaar weer iets anders mooi vind. Dat maakt het niet eenvoudiger voor mijn nabestaanden.

Vanmorgen luisterde ik naar mijn favoriete gebeds-app “Bidden Onderweg” (van harte aanbevolen) en hoorde de lezing uit het evangelie van Johannes, hoofdstuk 17 vanaf vers 11b. Jezus is hier zelf aan het woord voor zijn hemelvaart. Zo indrukwekkend, ik heb er twee keer naar geluisterd en het twee keer nagelezen.  Ik zat er nog vol van toen onze zoon op de koffie kwam en vertelde hem dat ik nu wel iets heel moois had voor mijn begrafenis. Hij is al aan dit soort gesprekken gewend en kon er helemaal mee instemmen. Dus heb ik het in mijn nieuwste agenda gezet. Op de voorkant zelfs.

Hoe vaak het nog zal veranderen weet ik niet maar voorlopig is het dit wat ik mijn nabestaanden als troost wil meegeven.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Stille moederdag

Op deze stille moederdag

denk ik aan al Uw kinderen

van wie de moeder niet meer is,

vandaag een dag is van gemis.

Geef Heer dat juist op deze dag

Uw liefde hen omringen mag.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Stille moekedag

Op dizze stille moekedag

denk ik aan aal Joen Kiender

van wel moeke der nait meer is,

vandoag n dag is van gemis.

Geef Heer dat juust op dizze dag

Joen laifde om heur tou weden mag.

Coby Poelman-Duisterwinkel