Van harte welkom

Van harte welkom op mijn gedichtenblog.
U mag de gedichten ongewijzigd gebruiken met vermelding van mijn naam.
Voor het verzorgen van een lezing met voordrachten of een workshop kunt u contact opnemen via cobytjeert@live.nl
Er is ook een volledig programma voor Kerst en Pasen met eigen geschreven gedichten en een verhaal.
Mijn boeken zijn verkrijgbaar via mijn mailadres en te leen in de bibliotheek.
Er is ook nog een interview te beluisteren van enkele jaren geleden. https://soundcloud.com/user-671424345/interview-coby-poelman-duisterwinkel-10-07-2017

dinsdag 28 december 2010

De Wilgenlaan

Fiets ik door de Wilgenlaan
over geasfalteerde wortels
dan denk ik
onherroepelijk aan haar.
Getrokken
door haar geliefde paarden
reed hier de rouwkoets
met de lege baar.
Onze wegen scheidden
op weg naar ‘t einde
van haar lijden.

De wilgen zijn geknot
en uitgelopen,
voor haar gaat
ver van hier
een nieuwe
toekomst open
waarop ik hier
op aarde nog
mag blijven hopen,
verbonden door de wortels
van ons geloof in God.

Een eindje verderop
wordt er al weer
een wilg geknot.

Coby Poelman-Duisterwinkel.

Te beluisteren op www.audiogedichten.nl zie link

vrijdag 24 december 2010

Het Lauwersland


De sneeuwzee heeft zich
in het landschap neergevlijd,
de slaperdijk is sepia getekend,
sneeuwkoppend buigen bermen
over kratervormig ijs.
Een grijs vlak ganzen
rust uit in golvend wit,
sneeuw stuift van land
naar land, we rijden glijdend,
de Schepper prijzend
over de winterduinen
door het ruime Lauwersland.

Coby Poelman-Duisterwinkel.

Te beluisteren op www.audiogedichten.nl zie link.

De aquarel is van Jan van Loon

woensdag 22 december 2010

Dag mevrouw




Dag mevrouw, ik ken u niet
toch hangt u bij ons in de gang,
er is eigenlijk niemand meer die u echt ziet
want u hangt hier al tamelijk lang.

Uw zuster hangt naast u, zo is mij verteld
door de man van wie ik u kocht,
u lijkt niet op haar, heeft een zachter gezicht
ik denk dat die man u wel mocht.

Uw zus lijkt op Bea van de tv
uit the “House of Elliot”,
u kijkt zoals Evie, haar jongere zus
die verliefd was op een Patriot.

Wat kijkt u toch ernstig, had u het zwaar,
waren het sombere tijden?
Waarom wilde u een portret van u zelf
of liever gezegd van u beiden?

Waren uw zuster en u ook getrouwd
of bleef u uw leven lang samen,
woonde u nog in het ouderlijk huis
met horren voor de ramen?

Kende u Anco of kende hij u
en wilde u voor hem poseren,
was u voornaam of van adel misschien,
mocht hij graag bij u verkeren?

Als u eens wist dat ik nu naar u kijk
en vol zit met allerlei vragen,
is het wel eens door u heengegaan
bij wie u in huis werd gedragen?

U hangt hier al jaren en kijkt op ons neer
met uw ernstige gezichten.
Het is net of ik u al iets beter ken
nu ik over u schrijf in gedichten.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Uit: "Strijklicht van violen" (2013)

Geschilderd door Anco Wigboldus.

Te beluisteren op www.audiogedichten.nl 

zondag 19 december 2010

Het Aduard 800 pad



De zon in de rug,
elzenkatjes
bollen onze zolen,
bemoste stammen
kijken ons na
als de tjiftjaf
laat blijken
te worden gestoord.

Drassig spoor
verraadt
een ruiterpaard.
Eendenparen vormen
rimpelgolfjes.

Een uitgeholde boom
schrikt uit de sluimering
als ik nieuwsgierig
luisterend
voorover buig.

Tussen het water
en het stort
neemt een pad
ons vorsend op,
Aduard ten top.

Coby Poelman-Duisterwinkel

vrijdag 17 december 2010

Expositie







Aan de rand van Den Ham
in de borg op zolder
komt de omgeving tot leven.
Zwaluwen spatverven
grijs op de trap.
Kunstenaars zoeken
een plek voor hun werken,
gemalen en sluizen
in ‘t Groninger land.
Koeien vormen silhouetten
door een bundeling
licht uit het dak.
Vlakken geel water
spiegelen lucht.

Glas tussen hout scheidt
kracht van verstilling,
dieren op sokkels
blikken geducht
naar vogel en beer
in pinguïnpak.
Paarden volgen
nieuwsgierig hun maker,
Godshuizen prijken
in vormen van klaver
kleurig op wit
in schijnwerperlicht.
De zolder staat borg
voor een kunstwerk op zich.

Coby Poelman-Duisterwinkel.

Geschreven in opdracht van de Culturele Commissie van de Piloersmaborg of Hamsterborg te Den Ham
ter gelegenheid van de najaarsexpositie 2009 met werken van de Aduarder kunstenaars Greetje Westra-Staal, keramiek, Reinier van den Berg en Henk van der Veen.



donderdag 16 december 2010

Anco Wigboldus


Hij schilderde
parken en kastelen,
wilde schoonheid
met genieter delen,
historie voor de
eeuwigheid bewaren
door zich onder
kasteelheren te scharen.

Verfijnd beroerde
zijn penseel het doek,
uiterst precies
beschreef hij zijn bezoek.
Zijn werken geven heden
in eigentijdse lijsten
een blik in ‘t rijk
van adellijk verleden.

Coby Poelman-Duisterwinkel.


Dit gedicht is met een foto van het kunstwerk gepubliceerd in het boek "Strijklicht van violen" (2013) Verkrijgbaar bij bol.com en te leen in de bibliotheek.

Anco Wigboldus (Ten Boer 1900 - 1983 Groningen) behaalde zijn mo-tekenakte aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Den Haag en ging daarna naar het Hoger Instituut van Schone Kunsten in Antwerpen. Gedurende de periode 1951-1963 gaf hij les aan het Willem Lodewijk Gymnasium te Groningen. Wigboldus tekende, schilderde portretten, maakte reliëfs en keramische plastieken. Maar karakteristiek is vooral de wijze waarop hij met topografische precisie stadsgezichten, borgen, parken en kastelen vastlegde. Zijn voorkeur voor met name deze laatste bouwwerken leverde hem zelfs de naam "kastelen-schilder" op.
Hij woonde in Zuidhorn in het huis Arnichem.

woensdag 15 december 2010

t Blauwbörgje vertelt



Der was n tied
dat ik nog was
ien ’t mooie Reitdieps landschap.
Ze kwamen host elke dag,
heur ezels ien t gras
schilderend ien stilte
tot ien de oavendkilte.

Nog heur ik t gezelschap,
het antwoord toen ik vroeg:
hoe worden joe nou neumd,
“De Grunneger Ploeg.”

Veul is van ze verschenen,
der wer n baarg veur beurd,
woar ik al ben verdwenen
wordt van de Ploeg nog heurd.

Coby Poelman-Duisterwinkel



‘t Blauwborgje spreekt

Er was een tijd
dat ik nog was
in ’t mooie Reitdieps landschap.
Ze kwamen bijna elke dag,
hun ezels in het gras
schilderend in stilte
tot in de avondkilte.

Nog hoor ik het gezelschap,
het antwoord toen ik vroeg:
hoe worden jullie nu genoemd,
“De Groninger Ploeg.”

Veel is van hen verschenen,
hun werken leven voort,
waar ik al ben verdwenen
wordt nog van hen gehoord.

Coby Poelman-Duisterwinkel.

De kunstwerken zijn van Jan Altink

Dit gedicht is met een foto van het onderste kunstwerk gepubliceerd in het boek "Strijklicht van violen".
Zie de preview http://bestelmijnboek.nl/vm-cat/nieuw/strijklicht-van-violen-detail (26 augustus 2013)



Typerend voor de onderwerpen die de Ploegschilders uitwerkten waren allereerst de talrijke portretten die men van elkaar en van vrienden maakte. Daarnaast nam het Groningse landschap een prominente plaats in. Een relatief hoog geplaatste horizon, een door weg of sloot geaccentueerd perspectief en contrasterende kleurvlakken zijn de kenmerkende stijlelementen van de schilderijen uit de hoogtijdagen van De Ploeg. Favoriet was het schilderen in de open lucht. Blauwborgje, een boerderij aan het Reitdiep iets ten noorden van de stad Groningen, was een geliefde plek voor onderlinge discussies, portret- en landschapsstudies.

De geboren en getogen Groninger Jan Altink volgde zijn opleiding aan de Academie Minerva in Groningen. In 1918 was hij een van de oprichters van kunstkring De Ploeg. Hij was zelfs naamgever van de kunstenaarsbent: het kunstleven in Groningen zou volgens hem eens flink omgeploegd moeten worden, om vervolgens tot ontkieming te komen. Hoewel Altink ook portretten en stillevens maakte, staat hij vooral bekend als landschapsschilder. Sterker nog, zijn karakteristieke landschappen met hoge horizonten en in de verte verdwijnende wegen of sloten, zijn bijna programmatisch voor de expressionistische wijze waarop de kunstenaars van De Ploeg het Groningerland verhieven tot onderwerp bij uitstek; het zijn iconen van het Groninger Hogeland. Het expressieve gebruik van complementaire kleuren als paars en groen draagt sterk bij aan de oorspronkelijkheid van zijn beeldtaal. Een beeldtaal die in de jaren twintig werd beïnvloed door het expressionisme dat Jan Wiegers na zijn kennismaking in Davos met E.L. Kirchner naar Groningen bracht. Rond 1927 treedt een verandering op in Altinks schilderstijl; hij ontwikkelde een schilderkunst die een meer lyrisch-impressionistische verbeelding gaf van het Groningerland. Naast zijn vrije werk maakte Altink ook reclameontwerpen, ondermeer voor Vroom & Dreesmann.