Onzichtboar

Onze droeveplant is zo gruid, gain mens ken meer zain wat ons huusnummer is. Heulemoal verscholen achter t grode gewas.

Doar haar ik al es wat op vonnen, k haar n droi en n zeuven op de holten bloembak plakt dai op t muurtje der noast stait. Dat ging n pooske goud totdat ciefers deur zunlicht net zo’n kleur kregen as bloembak.

Toen  der weer aanbeld wer om te vroagen wat ons huusnummer was ben k mor es aan t zuiken goan en von ien kaast n kedoverpakken dai om n bos bloemen zeten haar.

k Heb t mooie gifgroene plestiekje om de bloembak op t muurtje pakt. Uut n stuk rooie folie heb ik n droi en n zeuven knipt en met plakband op t groene plestiek plakt.

k Haar t net kloar en ston der es noar te kieken dou postbode der aan fietsen kwam.

Ik legde heur uut woarom ik met alle verstand noar mien iengepakte bloembak ston te kieken.

Ze schoot ien lach, “Prachteg zee ze, hier wor ik nou vrolek van. Ik kiek aigenlek noeit noar huusnummers. k Goa gewoon alle doagen mien ronde doun, ik haar hom nog nait mist, mor dit vien ik ja zo mooi, hahaha” en doar fietste ze hen.

Nou ja, as mien nije huusnummer mensen zo blied moakt is t teminsten nait vergees west.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Genietmoment

Wat zou ik graag voor even

een spaakje willen zijn

van jullie fris gekleurde parasol

dan zou ik zwijgend luisteren

naar wat niet wordt gezegd.

Hoe vredig wandelend

gaan jullie door de regen,

de jongen ijslikkend,

de opa trekkend aan zijn sigaret.

Wat wil je aan de kijker exposeren,

de parasol verkozen boven paraplu,

ben je gezellig aan het provoceren,

zie ons eens lekker

weer en wind trotseren,

een ijsje smaakt ook wel

in winterkleren.

Je bent een mooie optimist,

je schildert wat je wilt verbeelden,

een strandgezicht met zonnig licht

al is de lucht vol donkerte en triest,

maak er wat van, geniet!

Coby Poelman - Duisterwinkel

Geschreven n.a.v. het kunstwerk van W.A. Himmelreich,
gekocht in Bergen tijdens een vakantie. Het zou in Lauwersoog geschilderd kunnen zijn;)

Uit: "Beleef de dag" (2015)

Mien suntmetinus

“Woar is mien suntmetinus moeke.”

“Op t klaine zollertje, vot om t houkje achter de holten kovver.

Denk om de leste tree, traproeden goan aal lös. Pa mot er neudeg es noar kieken.”

Ik ben al boven. Deur van zoller kroakt.

Der schient n miezereg stroaltje zunlicht deur t roamke aan Wegters kaant.

Keulse potten stoan op n rieg noast n blomtoaveltje met kringen ien t blad.

Au, as k mien suntmetinus pakken wil steut ik mien kop. Weer nait om balken docht.

k Heb hom.

Met suntmetinus ien haand stroekel ik over de leste tree, veur mie nou de eerste, met de lösse traproede. Doar kleddert hai al noar beneden. Ik ken mie nog net vastgriepen aan leuning.

Moeke staait al onder aan trap. “Wat heb ik nou zegd. Gelukkeg is t goud oflopen.”

“Zitten der gain deuken ien mien suntmetinus?”

t Is goud goan. Reinder het hom moakt van n old blik. Hai het er gatjes ien sloagen met n hoamer en n spieker. As keerske aan is schient ien t duuster n meulen en n kerk.

Der zit onderien t blik n stuk holt met n rondje der uutzoagd, doar ken t keerske ien.

Aan n iezerdroadje ken je hom vasthollen mor den krieg je wel verbraande handen.

Wie deden der den n stokje omhen. Zo kon je der met lopen as t 11 november was.

Twai doagen loater waren oma en mien zuster joareg.

Om dizze tied van t joar waren wie aaltied misselek van alle lekkers wat wie oplopen haren.

Doar kwamen den ook nog gebakjes overhen.

Suntmetinus staait nou bie mien schoonzus ien koamer veur de pronk.

As k hom stoan zai komt mien kiendertied weer boven.

k Huf der nait ains trap veur op.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Achter op fiets (songtekst)

Bie mie achter rug zit mien zeuntje,
ik fiets met hom over Staintil,
hai reudelt met zoveul plezaaier
over kikkers en ooievoarsaaier,
potjes kikkerdril, over zien juf dai een potje wil
meertmoand of begun van april

ienains holt mien zeuntje zich stiller,
den heur k hou zien stemke wat trilt,
zien fluustern zwelt aan, t wordt aal voller:
"en mamme, wordt mamme al boller?"
mien "kikkerproef" net achter rug juich ik noa Staintil:
"k denk dat ik den ook gruien wil!"

Coby Poelman-Duisterwinkel

Vertaling

Achter op de fiets

Achter mijn rug zit mijn zoontje,
ik fiets met hem over Steentil,(een brug tussen Aduard en Groningen)
hij kletst met zoveel plezier
over kikkers en ooievaarseieren,
potjes kikkerdril, over zijn juf die een baby wil
in de maand maart of begin april

opeens wordt mijn zoontje wat stiller,
dan hoor ik hoe zijn stemmetje trilt,
zijn gefluister zwelt aan, het klinkt steeds voller
en mamma, wordt mamma al boller?
mijn ‘kikkerproef’ (bij dit thema gekozen i.p.v. zwangerschapstest) net achter de rug juich ik na Steentil:
"ik denk dat ik dan ook groeien wil!"

Een te zingen versie van mijn eerder geschreven gedicht "Achter op de fiets".

Op de wijs van: "Ik zou wel eens willen weten" van Jules de Corte

http://www.audiogedichten.nl/audio/categorieen-algemeen/10-levensbeschouwelijk/174-achter-op-fiets-coby-poelman-duisterwinkel

Kunstwerk van onze dochter

Händel

Onze kat wordt old. Hai loopt nait meer zo haard, hoart wat meer uut en roekt ook minder lekker.

Hai het n pooske leden nog n kuurtje had woar der n beetje van opknapte. Met twoi man staark wollen ze hom beethollen omdat dit nog n volle koater was en dai bennen der nait veul meer op zien leeftied. Was hail nait neudeg want Händel dut gain vlaig kwoad.  Ze waren heulemoal onder iendruk van zien mooie broide kop, n zeldzoamhoid! Händel was t op n duur zat en wol weer ien zien kattehokje op achterbaank van auto met noar huus.

Hai eet as n slootgroaver en drinkt nog altied op kneien uut viever. Dat viendt er lekkerder dan schoon wodder uut zien bak.

Mor leste tied bennen der aal meer mensen dai zich met hom bemuien.

“Joen kat zugt er best uut”, zegt oin, aander zegt; “joen kat wordt zeker n dagje older”, ientussen steels de plukken hoar op de mat bekiekend. Weer n aander zegt: “Hou laang hemmen joe dai kat aigelek al?”

Lest kwam er n vremde bie deur met de vroag of wie n vaaierkaante meter zee kopen wollen.

t Ging veur n aktie om de wadden schoon te hollen. Wie haren der al noit veul fedusie ien mor dou der ook nog vroug: “Is die kat van jullie? Hij loopt mank!” wer mien man zuver n beetje frandereg. Wat bemuien mensen zich aalmoal met ons kat. As dizze kat uut tied komt wil k goin kat weer hemmen.

t Ken tegenworreg noit meer. t Is n heul aander tied as vrouger.

Brutoalste vroag was of er zien pottemenee nog haar en of er nog wel actief was op koatergebied.

Händel keek zo beledegd, zien heule holling drukte uut; doar vroag je toch noit noar en ik was t heulemoal met hom oins.

Coby Poelman -Duisterwinkel