Van harte welkom

Van harte welkom op mijn gedichtenblog.
U mag de gedichten ongewijzigd gebruiken met vermelding van mijn naam.
Voor het verzorgen van een lezing met voordrachten of een workshop kunt u contact opnemen via cobytjeert@live.nl
Er is ook een volledig programma voor Kerst en Pasen met eigen geschreven gedichten en een verhaal.
Mijn boeken zijn verkrijgbaar via mijn mailadres en te leen in de bibliotheek.
Er is ook nog een interview te beluisteren van enkele jaren geleden. https://soundcloud.com/user-671424345/interview-coby-poelman-duisterwinkel-10-07-2017

dinsdag 19 december 2017

Vorstelijk bekleed

Kijk toch eens,
neem even tijd,
die boom
in al haar soberheid,
zo ongewoon,
hemelsschoon
is zij berijpt

alsof zij wijst
op Wie haar kleedt
met zoveel zuiverheid.

Coby Poelman-Duisterwinkel


Gepubliceerd in de bundel "Verrassend uitzicht" (2013)


zaterdag 9 december 2017

Winterwandeling

Twee schimmen
in het schemerduister
betreden wat eens resten
van het klooster zijn geweest.
De verse sneeuw reikt
tot hun kuiten,
hun sporen zeggen mij
dat niemand
voor hen uitgelopen heeft.

Waarover ze zo
ingetogen spreken
laat zich gezien hun houding
goed verstaan
als ze hun passen
doen vertragen
en ik hun blijk
van medeleven gadesla.

Ze kijken waar ik blijf,
ik las de teksten
op monumenten
over ’t komend Rijk,
vervuld door wat
het in me overstemde
loop ik verlicht
naar hen die mij
in liefde bij zich wensen.

Coby Poelman-Duisterwinkel

donderdag 7 december 2017

Hof van stilte

Hier is het stil en vredig,
hier spreekt men met en over God,
hier wacht het eeuwig leven
en niemand doet hier bot.
Hier voel ik me gedragen
door herinnering en hoop
en dwaal ik langs de graven
hier leeft de dood.

Als ik hier eens zal liggen
te wachten op wat komt
loopt hier misschien mijn nageslacht
te hopen op Zijn komst.
Wie weet zit op dit bankje
een jonge organist
te denken aan zijn oma
die hij een beetje mist.

Ik zal weer eens op huis aan
om eten klaar te maken
voor hen die heel graag met mij
over leven willen praten.
Op deze plek houd ik vooral
de tijd wat in de gaten.

Coby Poelman-Duisterwinkel


Gepubliceerd in de bundel "Geloofsvreugde" (2013)

zondag 5 november 2017

Het slijt



Eerst denk je nog
hij komt wel terug
maar als de tijd verstrijkt
verdwijnt de hoop,
hij was al oud en doof.
Toch kijk je elke keer
vergeefs…..
Kom je in ’t donker thuis
dan lichten nergens ogen op,
onwillekeurig open je
voorzichtig nog die ene deur
maar hij zit er niet meer.

Eerst denk je nog voortdurend
zou dát hem kunnen zijn,
maar nee zo snel liep hij niet meer.
Je kon geen afscheid nemen,
die dag dat hij voorgoed verdween,
gelokt nog door het maartse,
en ach, je kunt er niet omheen,
je mist hem echt, die kater.

Coby Poelman-Duisterwinkel

vrijdag 27 oktober 2017

Spoorzicht in Loppersum


De boeddha voor het restaurant
is in zijn omvang groot,
de peuter aan zijn moeders hand
ziet hem over het hoofd.
Hij attendeert haar op een spin,
deinst terug als die zijn loop begint,
doet blij verrast opnieuw
een stap naar voren,
volgt met zijn vingertje
de spinnensporen
tot in het linker boeddha-oor.

Het beeld blijft statig
naar de peuter staren
die zich vermaakt met
't spinnen van bewegend garen.

Coby Poelman-Duisterwinkel

dinsdag 24 oktober 2017

Gebroken

Haar stem vertelt me
van de hel
waar ze is doorgegaan,
haar hoofd let op verkeer,
haar hellepijn
bereikt mijn hart
dat krimpt
en opent voor nog meer.

De klanken van haar pijn
raken de wanden
van de kleine ruimte,
haar woorden raken
diepten van mijn ziel,
doen me beseffen hoe het schrijnt
om ongewild
 een ex te moeten zijn.

Wanneer ik uitstap
zie ik dat
de hemel zich
over haar spreidt.
Nooit hoeft een mens
door hellepijn
van ongewild
Zíjn ex te zijn.

Coby Poelman - Duisterwinkel



Gepubliceerd in "Granaatjes met een gouden slot" (2015)


Foto boven: Achterkant van de Elisabeth nr 09 van 24 april 2015


zaterdag 21 oktober 2017

Pirouette op het kabinet


De haantjes op de kommen
van het Gronings kabinet
hebben hun sikkelveren opgezet,
de voorste haan kijkt achterom,
kraait naar de achterblijvers: kom!

Het lijkt wel of de voorste haan
op kunstijzers is opgegaan,
Zijn maatjes moedigen hem aan.

Hij schaatst in viervoud heel koket
een koninklijke pirouette,
zo siert de haan de kroon van ‘t kabinet.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Uit: Beleef de dag (2015)

zondag 8 oktober 2017

Haar lievelingslied

Zingen lukt haar niet
maar lichaamstaal
klinkt des te meer
bij ‘t horen van:
nu zingen wij…

Mijn zingen
lukt niet meer,
terwijl ik naar haar
vreugde-uiting luister
dwars door haar lijden
drink ik mijn tranen in
en hoor van alle zijden
in glorieus getuigenis
welk een Vriend
ons Jezus is.

Coby Poelman-Duisterwinkel 

Een ontroerend moment van enkele jaren geleden op een zondagavond in het Zonnehuis

Linkerkant van de foto is van de website: Het geheugen van Nederland

woensdag 20 september 2017

Avond aan de Waddenkust

We staan in Lauwersoog,
de motor uit
en luisteren naar de stilte.
Links ligt de boot
die straks naar Schier zal gaan,
rechts de verlichte havenpanden,
achter het glas
twee visetende mannen.
Wind buldert vlaggen strak,
het wijde water golft.

Achter beslagen ramen
ademt serene rust
die langzaam wordt gewekt
als links van ons de boot vertrekt.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Uit : "De voordracht"

maandag 7 augustus 2017

Een vredige zomeravond

Gele lissen zwijgen naast de paarse,
hommels gonzen rond de akelei,
maagdenpalm schuilt onder vrouwenmantel,
hosta’s overschaduwen het flitsend vissengoud.
Zacht knielt de kat en lest zijn dorst,
vogels zingen mijn gedachten
in de prinsentuin van God.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Uit: "Granaatjes met een gouden slot" (2015)

donderdag 22 juni 2017

Het woord is aan de oldtimer

Ze hebben me van stal gehaald
ik dender over drempels
onder het tentdoek knipoogt weer
het verfomfaaide boek.
Wat de bestemming zijn zal
is elke keer verrassend
maar als ik ze geloven mag
is het einddoel prachtig.
Zoals ze aan mijn tafeltje
tussen de etensgeuren
zich buigen over ‘t veel gelezen boek
of liggend op hun rug
door het verschoten tentdoek turend
op fluistertonen spreken over
wat Hij doet.
Als mijn bewoners
mij voor korte tijd verlaten
omdat men hier ook graag ter kerke gaat
dan hoop ik stilletjes
dat ik ook mee mag maken
waarover zo veelvuldig is gepraat.

Op het moment dat heel veel
drempels worden overreden
is de campingplek bereikt
dan wordt het hefdak opgeheven
ten teken van een aangename tijd.
De fietsen worden uitgereden
stoelen neergezet
vannacht zal opgaan in de stilte
het vertrouwde dankgebed
maar eerst word ik nog
op de vaste grond gezet.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Ooit geschreven voor het thema vakantie voor gedichtensite.nl

Gepubliceerd in de bundel "Geloofsvreugde" (2013)

woensdag 14 juni 2017

De uitslag

Wachten,
kijken naar de klok,
ijsberen,
een blokje om,
zuchten,
afwezig reageren,
tot het uiterste
gespannen,
nog een keer klikken
op postvak in,
mail,
bonzend hart…
joepie,
ik ben geslaagd!

Een stoel schuift achteruit,
juichsprong,
handen reiken lucht,
stralend gezicht,
overslaande stem:
"Mam, ik heb hem!"

Coby Poelman-Duisterwinkel


Uit: "De voordracht" (2013)

zaterdag 10 juni 2017

Slag met een kaatje

Ze was pas twee
toen ze al wist
dat geel met wit
in een glas op pootje
te maken had
met feest en cadeautje.

Op een eivormig blaadje
stond haar eigen kaatje,
slag met een vlaatje.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Gepubliceerd in de bundel "De voordracht"

zaterdag 20 mei 2017

Koorrepetitie



Juist dat gebed
waarmee begonnen wordt
zorgt voor een sfeer
die vredig is,
geeft blijk dat
Vader het niet mist.

Al klinkt het eerst
nog aarzelend,
Hij stemt de stem in ons
zodat wanneer het
wordt verwacht
wij zingen door
Zijn stemmerskracht.

Als leden van Zijn huisgezin
vertrouwen we op Hem.
Staande zingen we
onze dank
en onderweg
klinkt nog Zijn klank.

Coby Poelman-Duisterwinkel

donderdag 4 mei 2017

donderdag 27 april 2017

Koningsdag

De Nederlandse vlag kleurt rood-wit-blauw,
de wimpel wappert vrolijk in oranje,
de Vaderlandse vlag toont hemeltrouw.
De Nederlandse vlag kleurt rood-wit-blauw,
't Is God op Wie de volksliedzanger bouwt,
Hem hulde brengend onder fleurig franje.
De Nederlandse vlag kleurt rood-wit-blauw,
de wimpel wappert vrolijk in oranje.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Uit de bundel "Verrassend uitzicht"