Van harte welkom

Van harte welkom op mijn gedichtenblog.
U mag de gedichten ongewijzigd gebruiken met vermelding van mijn naam.
Voor het verzorgen van een lezing met voordrachten of een workshop kunt u contact opnemen via cobytjeert@live.nl
Er is ook een volledig programma voor Kerst en Pasen met eigen geschreven gedichten en een verhaal.
Mijn boeken zijn verkrijgbaar via mijn mailadres en te leen in de bibliotheek.
Er is ook nog een interview te beluisteren van enkele jaren geleden. https://soundcloud.com/user-671424345/interview-coby-poelman-duisterwinkel-10-07-2017

zondag 28 december 2014

Dankzij de Inspirator

Wanneer de mens
de grens verkent van kunst
in woord, muziek of beeld,
gehouwen, gespeld, gespeeld,
abstract of puntig gepenseeld
die boeit, die niet verveelt
vertolkt hij speels
de taal van empathie,
verbeeldingskracht
en harmonie.

Waar creatief
de mens een grens verlegt
wordt zoveel positiefs
gezegd, geschapen, uitgedeeld,

het is de Schepper
in de mens
die ogen streelt,
harten heelt,
grenzen openspeelt.

Coby Poelman – Duisterwinkel

Ik wens jullie allen goede inspiratie in het nieuwe jaar.

vrijdag 19 december 2014

Luistervinken


Ik ving iets op vanmorgen,
het ging over de preek,
de één zei tot de ander;
het was weer zo cliché,
toen zei de ander tot de één
bid jij nog wel eens dan
voor onze predikant,
nou nee, sinds lang niet meer,
toen werd het stil
en ben ik weggevlogen,
ik zag nog net die duif
boven hun hoofden.


Coby Poelman-Duisterwinkel


Kunstwerk van Sjoke Wassenaar 

vrijdag 5 december 2014

Nieuwe naam in Paddepoel?


Bladeren kleuren Paddepoel,
padden befleuren een paddenstoel.
Een boom zet een boom op over de wind,
Het Paddenpad vindt wie zijn naam verzint.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Kunstwerk van Joke Frima www.jokefrima.com  

woensdag 3 december 2014

Kort kerstverhoal2014 "Student aan huus"


Schreven vanuut t perspectief van een horloge.

Ik lig hier mien minuten vot te tikken op t buro van Thijs.
Wat noeit gebeurt, Thijs het vergeten mie om te doun. Ik lig n beetje verstopt onder n stoapel kerstkoarten dai nog nait ophangen bennen aan de fleurege slinger dai over kaastdeur spannen is. Net as ik denk dat t een saaie dag worden zel vlaigt zien koamerdeur open. Thijs griept mie en biendt mie om zien aarm. Hai hoalt fiets van t slöt en reest stad deur, vlaigt nog net deur t oranje dat host op rood floept.
Oe, wat het er n hoast. Ik von t al zo roar dat er gewoon deurslaip dou zien mobiel lewaai moakte. Gusteroavond docht ik nog, nou Thijs, t is wel n loatertje veur dien doun.
Ik von t traauwens heul gezelleg gusteroavond. Thijs zat op de proatstoul. Hai was bie de man dai er helpt met compoeter, n tachteger dai groag bie de tied blieven wil.
Ze zaten nog even wat te drinken en Thijs vertelde over de cursus bibliodrama woar der al n pooske hen gait. Ze hadden "de lege stoul" speuld.
Dat gait zo, cursisten magen om beurten zeggen welke persoon uut Biebel ze groag op dai lege stoul hebben willen om zich ien dai persoon te verploatsen. Thijs haar kozen veur de engel Gabriël.
Hai mos doun of Gabriël op de lege stoul zat en mog hom wat vroagen.
Thijs vroug aan Gabriël wat er deur hom hen ging dou er dat jonge wichje Maria vertellen mog over de geboorte van Jezus.
De laidster stelde veur om eerst ien Biebel te lezen wat Gabriël precies tegen Maria zegd haar.

Dou mos Thijs zulf op dai lege stoul zitten goan en mos er Thijs as Gabriël antwoord geven. De laidster vroug aan Thijs dai nou dus Gabriël was; "Gabriël, hest heurd wat Thijs die vroug? Denk es goud noa. Wat vuilde stoe doust bie Maria kwaamst en heur dizze belangrieke boodschap brengen most? Doe stonst bie Maria ien huus, t wichje was aan t koken, ze schrok van t licht en knipte met ogen dou ze die zag. Wat ging er dou deur die hen? Kenst dat aan Thijs vertellen?"
Ik zag Gabriël daip noadenken. t Was minutenlang stil. Dou slook er even en begon zuver wat van zien stuk brocht, te vertellen.
"Ik zag Maria veur mie, heur verboasd gezicht en noadat ik heur grout haar met dai hemelse woorden drong t tot mie deur noamens wel ik doar was. t Moeilekst von ik om de boodschap zo over te brengen dat er niks verloren ging en dat het precies de woorden waren dai God mie metgeven haar. Om dit dudelek te kriegen mos ik eerst weer ien contact kommen met God zulf. Toen ik mien aandacht bie Hom haar bad ik stil om Zien hulp. Ien dat ogenblik brocht ik de boodschap over zoas dai mie iengeven werd. Ik was niks aans dan n schoakel tussen heur en God."
"Mooi", zee de laidster. "Gabriël, wissel van stoul, den bist nou weer Thijs.
Thijs, hou was dit veur die om even ien de huud van Gabriël te kroepen en te ervoaren wat het bezuik aan Maria met hom dee?"
Thijs keek de kring ien t ronde. "Ik vuilde wat, dat ik nait eerder zo ervoaren heb. Hou zel ik t zeggen, een boetengewone vrede, woar ik nait weer uut kommen wol. Ienainend kreeg ik deur dat t er nait om ging wel ik was. t Ging er om wat God te zeggen haar en dat Zien boodschap overkwaam."
De laidster wilde waiten wat Thijs hiervan leerd haar.
Weer was t een tied stil. Dou zee er dat t hom opvallen was dat de heule geschiedenis meer veur hom begonnen was te leven en veural dat hai de boodschap beter begrepen haar. Moinstied werd ien zien beleven noadruk legd op hou alles gebeuren zol en woarom veur zo’n jong wichje kozen was, mor nou was er meer bepoald west op de bedouling van t Kiend dat verwacht werd. Hai haar nou nog meer ontzag kregen voor de Koning dai verwacht wer en was ook slim onder iendruk van wat Maria op t end zegd haar.

De tachteger von t prachteg. Hai zee "Wastoe mie vertelst jong, dat dut mie wat. Waist wat t is, ik zit al joaren met n lege stoul ien huus mor t is nog noeit ien mie opkommen om doar ain op zitten te loaten om mie es ien te verploatsen. Doe hest mie op n idee broacht. Ik zel gain dag meer allain weden as ik ain op dai lege stoul zitten loat. Biebel was veur mie al joaren n oafsloten bouk, der zat gain leven meer ien dou mien vrouw der nait meer uut veurlas. t Haar mie niks meer te vertellen mor met dien verhoal kiek ik der aans noar. Der bennen genog biebelse personen dai ik wel es wat vroagen wil en as ik dat dou zoastoe mie dat veurdoan hest ken ik dat allenneg doun, den komt er weer wat leven ien mien huus. Wilst dai vroagen van cursus veur mie op de mail zetten, ik wait nou hou ik dai open moaken mot, haha."

Thijs stoeft over stoep van universiteit, roakelings langs de versierde kerstboom op t ploin.
Van achter de kerstboom komt n moagere kerel op hom oaf dai hom wat vroagen wil. Thijs wil al zeggen dat er gain tied het en mompelt wat, mor den liekt het erop dat er zich bedenkt. Hai remt of, kiekt noar mie en zegt den tegen de man;
"k Heb nog twai minuten". Den zugt er hou de man der aan tou is.
As hier nait vot ain helpt den huft het nait meer.
Hai pakt zien mobiel, belt 112, legt uut wat er loos is en woar der is. Hai zet zien fiets aan kant en boegt over dizze liekblaike man hen. Hai stelt hom gerust, trekt zien jas uut en legt dai over hom hen.
Twai minuten loater is ambulance der ook. Thijs ken kaizen, hai ken met noar t zaikenhuus mor hai ken ook zien college volgen.
De man kiekt hom aan met zukke vroagende ogen dat er denkt, ik goa met.

Wat hobbelt zo’n ambulance. Thijs hold de man aalgedureg ien de goaten. Hai het alle handelingen van t ambulancepersoneel volgd en beseft dat ien dizze donkere doagen veur kerst wat bie hom ien bewegen zet is. Komt dat deur dai cursus, deur wat er met de tachteger beproat het of komt het deur dizze vremde man dai wat ien hom wakker moakt?
Met n schok veert er rechtop. Hai haar zich verploatst ien de persoon van n aander biebelverhoal. Der huft nait altied n lege stoul weden om je ien mensen te verploatsen. Hou haar de tachteger t ook alweer zegd? Der zat gain leven meer ien dat bouk. Aigelieks zol je t heule leven as n oefening ien bibliodrama bekieken kennen.
Hai kiekt noar de man dai der nou heul rusteg bie ligt.
Vernemt er t, zien ogen goan even open, lippen goan wat van mekoar.
De ambulancebroeder knikt hom tou. "t Komt hailemoal goud met joe meneer, n beetje eten en n infuus doun wonderen. Joe hemmen nait goud genog op joezelf paast mor gelukkeg bennen der nog mensen dai op tied aan de bel trekken. Ze worden wel es engelen neumd".

Thijs komt veul te loat ien de les. Zien buurman fluustert; "Versloapen? Magst dien hoar wel es kammen man, zugst er uut as n vlaigende Hollander".
"Gusteroavond loat worden" fluustert Thijs terug.
"Even lekker deurzakt zeker", gniffelt zien buurman.
"Och, t is mor hou je t neumen willen", lacht Thijs.

© Coby Poelman-Duisterwinkel.

Kunstwerk van J. Derksen Staats

Zie voor de Nederlandse en de Friese vertaling http://christelijkefeestdagen.blogspot.com

donderdag 27 november 2014

Kom en zie


Ach Jozef,
vraag maar niet meer
bij die volle herberg,
veel liever ben ik nu
ergens met jou alleen,
‘k voel al een gloed
van barenswarmte
door me heen.

Wat is ze sterk,
mijn biddende Maria,
de sporen van geboortepijn
in haar gelaat,
de hele reis heeft zij
vertrouwen uitgesproken,
haar ondersteunend
volgen we de waard.

De stal
achter de herberg
herbergt vee,
hun warmte ademt mist,
maar nergens anders
is een plaats
waar zoveel vrede is.

De Vader
begeleidt -het Lam-
in deze dochter
naar Zijn plaats op aarde.
Zie welk een heilig
Godsgeschenk
zij hier vannacht
mocht baren.

Coby Poelman - Duisterwinkel

dinsdag 25 november 2014

Droom van Down


Hij klom de kansel op om God te zien,
ik zag hem door gekleurde vensters turen,
hij wees naar buiten, leek ons aan te vuren,
Gods schitterende zon scheen bovendien.

In zijn gezicht verscheen een hemelglans,
zijn stem vertolkte wat hij binnen voelde,
we wisten zondermeer wat hij bedoelde,
zichtbaar genoot hij van zo'n buitenkans.

Nog vaak hoorden we predikanten preken
over de wederkomst van onze Heer,
hoe op een wolk Hij eens zou oversteken,

dan dacht ik steevast aan die ene keer.
Nooit is het uit mijn denkbeeld meer geweken,
vol van de Geest gaf hij Hem alle eer.

Coby Poelman - Duisterwinkel
 
Kunstwerk van Han Reeder

dinsdag 18 november 2014

NAT


Fietsend door een stille straat
langs een kaal raam
zie ik een jongen,
een laatje in zijn hand,
in zijn andere een kwast.
Hij draagt een shirt met spatten.
In een glimmend tafeltje
gaapt een langwerpig gat.

Het wegdek glimt,
mijn laarzen zijn vol spatten
door een verwaande kwast
die crossend door een plas
mijn beeld verstoort
van die verstilde schilder
met zijn geverfde laatje,
zo’n mooi plaatje!

Coby Poelman-Duisterwinkel


Uit : De voordracht

Foto omslag van Helene Gregoire, ontdekt in Galerie Den Andel
Zij hebben een nieuwe expositie.
Kleurrijke geïnspireerde schilderkunst voor betaalbaar prijzen.
Tijdens deze speciale tentoonstelling die een jubileumjaar afsluit zal Galerie Den Andel als een kerst en Nieuwjaars cadeau voor U de BTW betalen.
Zij hebben van verschillende kunstenaars werken geselecteerd en nodigen u van harte uit deze speciale expositie te bezoeken, vanaf vrijdag 21 november t/m 1 maart 2015. Woensdag – zondag 11.00- 17.00
In Verband Met de kerstdagen en de beurs REALISME Te Amsterdam is de Galerie gesloten van 21 december 2014 t/m 21 januari 2015.
Van harte welkom in galerie Den Andel.

vrijdag 14 november 2014

Jouw troost

Mijn lief, ik mis je zo
maar streel ik zacht je foto,
zie ik je levenslust, je kracht
is het of jij me troost toelacht.
Onze verbondenheid is groot,
jouw leven sterker dan je dood.
 
Coby Poelman - Duisterwinkel


Geschreven voor de MH 17 troostbundel

donderdag 13 november 2014

Bromtol

De rode knop
boven spiralend staal
beweegt van stroef
naar soepel
sneller en sneller
op en neer
het rood in blauw
kleurt streepjes grijs
de holtes zingen
in de ingehouden stilte

de tol zoeft over zeil
wijkt langzaam
naar de rand van ’t Perzisch
wankelt, rammelt, rolt
toont uitgerateld
schilderingen in het blauw
handjes grijpen
het nodigend rood

stil kijkt ze,
grijs geworden,
de uitzingende centrifuge in
lezend de mooiste kleuren
van haar kindertijd.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Het schilderij is van Marian v.d. Sanden.


Uit: "De voordracht"


In het Gronings:

Bromtol

De rooie knop
boven spiroalend stoal
beweegt van stroef
noar soepel,
vlugger en vlugger,
op en del,
t rood ien blauw
kleurt streepkes gries,
de holtes zingen
ien de ienhollen stilte.

De tol zoeft over zeil,
wiekt langzoam
noar de raand van ’t Perzies,
wankelt, rammelt, rolt
loat ainmoal uutrabbeld
schilderingen zain ien t blauw,
handjes griepen t neudegend rood.

Stil kiekt ze,
gries worden,
de uutzingende centrefuusje ien,
lezend de mooiste kleuren
van heur kiendertied.

Coby Poelman-Duisterwinkel
 

dinsdag 11 november 2014

Feestgevoel



Ach kijk nu eens,
een motor van ballonnen,
met liefde en geduld
gevuld, gedraaid, gesponnen,
in sprankelende kleuren
zie je elk detail.

De maker kijkt verrast,
zijn ogen fonkelen,
zijn armen zwaaien zwierig
een uitnodigend gebaar,
wil ik een ritje maken,
een helm ligt voor me klaar.

Ik straal van alle kanten,
mijn been zwaait al opzij,
als een vorstin beland ik,
wie doet me wat, ik rij!
Heel even zweef ik
in een roze vlucht
en voel de rijkdom
van ontspannen lucht.

Coby Poelman – Duisterwinkel

zondag 2 november 2014

Brugstraat


De brug
is weer toegankelijk,
het verkeer
komt op gang.
Een overvol voetpad,
drukte van belang.

Dan gebeurt er iets,
een bus
nadert dreigend
een vrouw met een fiets.

In een impuls
grijpt een voetganger
haar stang,

geroep…

hij tilt haar
met fiets en al
terug op de stoep.

Rakelings schuurt
de bus langs haar wang,
het valt niemand op
in het gedrang
maar míjn hart
stroomt vol,
ik kleur er van
want die spontane redder
is míjn man.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Kunstwerk boven is van Sip Hofstede
http://www.siphofstede.nl/zijn-werk/galerij-schilderijen-landschap/

Uit: "Granaatjes met een gouden slot"

vrijdag 31 oktober 2014

Kerkomroep.nl




Marius van Dokkum ©2005 Art Revisited, Tolbert

U vraagt of ik niet eenzaam ben?
Welnee, ik heb een laptop
en sinds een jaar zelfs internet,
nu lees ik veel gedichten,
ook mailen heb ik al geleerd,
dan krijg je steeds berichten.

Eenzaam ben ik al lang niet meer
er is zo veel te schrijven,
ik doe zelfs al aan pastoraat
door ‘t digitaal bereik.
En zondagsmorgens is het mooi
op Kerkomroep nl
vorige week werd nog gepreekt
over 1 Samuël.
De psalmen die ze zongen
kende ik nog van buiten,
schuif ook maar een keer bij me aan,
u kunt toch zo mooi fluiten?

Maar hoor ik in uw vraag misschien
úw eenzaamheid vandaag?
Dan sluit ik nu mijn laptop af,
zet ik voor u ook koffie?
‘k trek vlug een ander jasje aan,
ik woon op acht in ‘t hofje.
Tot straks, ik zie u graag.


(Een telefoongesprek van een bejaarde man)
te beluisteren op  http://www.audiogedichten.nl/audio/religieuze-audio/19-geloof-hoop-liefde/94-kerkomroep-nl

Coby Poelman-Duisterwinkel


Uit de bundel "Geloofsvreugde"

woensdag 29 oktober 2014

Poëzie in het UMCG


Tot 4 DECEMBER 2014 in de Fonteinstraat van het UMCG

BEELDEN VAN BUITEN presenteert gedichten in het Gronings, Fries, Drents en
Nederlands in beeld en geluid in het Universitair Medisch Centrum Groningen.
Hanzeplein 1 Postbus 30 001, 9700 RB Groningen www.umcg.nl

Gistermiddag heb ik even een kijkje genomen toen ik een gedichtenbundel bracht voor de hiervoor ingerichte leestafel. Ik vind het een prachtig initiatief en de tentoonstelling zag er mooi en uitnodigend uit.
Graag attendeer ik u op deze tentoonstelling en op de mogelijkheid hier poëzie te lezen of te beluisteren in uw moedertaal.

Het kunstgenootschap Thomassen à Thuessink (TàT) organiseert tentoonstellingen, educatieve projecten en andere publieksactiviteiten waarin kunst, gezondheidszorg, wetenschap en de actualiteit elkaar raken. Het is een samenwerkingsverband van Academie Minerva, het Groninger Museum, het Drents Museum, Kunstruimte Wagemans en het UMCG.
Deze expositie in het UMCG is een van de reeks van bijzondere activiteiten van het kunstgenootschap.

donderdag 23 oktober 2014

Jouw eerste leefgeluid


Wil je het hartje horen?
Straalogend vraagt ze het
en klikt op lichtend glas.
Na kraakgeluiden klinkt,
we zijn verrast,
jouw ademtocht als
vreugdedans op het terras.

Ontroerd zien we
je blije moeder strijken
over waar jij
nog niets vermoedend,
onderhuids
de brenger bent
van dit geluid.

Je vaders kijkers kruisen olijk
die van opa en van mij,
met vreugde wordt er
naar je uitgekeken,
we fietsen stevig op,
we gaan met jou uit eten.

* * *
Wil je het hartje horen?
vraagt glunderend je oom
en klikt op lichtend glas,
je doorgestuurde leefgeluid
klinkt ritmisch
over Gronings gras.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Kunstwerk van Wilna de Grooth

vrijdag 17 oktober 2014

Is er ook een dominee in de zaal?


Ze had er zo’n behoefte aan
een dominee te spreken,
hulpzoekend keek ze om zich heen,
onrustig wachtend op een teken,
herinnerde zich toen een stem:
uw Hulp is in de Naam van Hem
die u geschapen heeft.
Trouw tot in eeuwigheid
verlaat Hij nooit wat Hij begon…
en zij, gelovend, was gerust
omdat dit al haar twijfel overwon.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Uit: "Geloofsvreugde"(2013)

Bewerkte foto van een kunstwerk van Anco Wigboldus

dinsdag 7 oktober 2014

Heerlijk!

We eten kawabata,
mijn zoon en ik,
een heerlijke vrucht,
maakt ons niet dik.
De vrucht is op.
Mijn zoon
kijkt naar mijn handen,
de zijne plakken
de mijne zijn schoon.

Als je toch
naar binnen gaat
neem je dan koffie mee?
Met opgetrokken handen
verdwijnt hij gedwee.

We drinken samen koffie,
mijn zoon en ik,
lekker in de zon
en maken ons niet dik.

Coby Poelman-Duisterwinkel.

Het kunstwerk is van Irena Silberberg.

woensdag 24 september 2014

Waarom twijfel je?



Kunnen wij
hemel en aarde maken,
de zon, de maan,
de sterren
en de wind,
de dieren,
het eerste mensenkind
of alles wat zich
in de zee bevindt?

Waarom dan steeds weer
vroeg of laat
die twijfel
of God wel bestaat?
 
Coby Poelman - Duisterwinkel


Eén van de gedichten die gepubliceerd zijn in de Bijbelse dagboeken
"Kruimkens van 's Heeren tafel 2015" en "Honigdroppels 2015"

donderdag 18 september 2014

Een zonnige dag


Jeugdige vrouwen
in kleurige jurken
fietsen in vliegende vaart
door de stad,
hun wijde rokken
wapperen losjes
als fleurige ragfijne
goochelsjaals,
dansende lokken,
bewogen door vlagen,

ze kleuren een heerlijke
tropische dag
in hun vrolijke speelse
zomerse dracht,
hun beeld betovert
de Spiegelgracht.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Uit: De voordracht (2013)

vrijdag 12 september 2014

Kerkganger "in den vreemde"


Achter mij zingt een man
mijn trommelvliezen bol,
zijn ritme schokt de bank.
Vol overtuiging klinkt het.
Lofprijzend is zijn dank.

Bij het verlaten van de kerk
valt hij het orgel bij.
Zijn echtgenote fluistert sssst
maar hij is veel te blij.
Haar diep ontroerde ogen
beroeren die van mij.

Coby Poelman-Duisterwinkel


Uit de bundel "Geloofsvreugde"


Kunstwerk vermoedelijk van Ruurd Elzer, kerk Marsum, Groningen

dinsdag 9 september 2014

We worden ouder

De radio moet steeds harder,
daar blijft het nog niet bij,
hij wil ook zijn verhaal graag kwijt,
ik spits mijn oren, luister,
’t geluid van achter mij is luider.

Na een fietstocht lacht mijn zoon:
pa denkt dat jij nog minder hoort dan hij.

Coby Poelman - Duisterwinkel

zondag 7 september 2014

Nog sneller dan opa


Op de snelweg
grijpt hij het portier,
hij moet eruit,
een CVA beperkt zijn denken,
op de vluchtstrook
bedienen wij zijn wenken
maar het haalt niets meer uit.

Coby Poelman - Duisterwinkel 

vrijdag 5 september 2014

De klassieken


Radio vier wordt onderbroken,
een kinderstem trompettert
of de tv wat zachter mag.
Als ’t STERlawaai is afgelopen
hervat de ‘vierman’ met een lach
of nu de radio weer harder mag.

Coby Poelman-Duisterwinkel



Geschreven n.a.v. de uitzending van maandagmorgen 1 september 2014.

woensdag 3 september 2014

Uw levensteken


Wanneer Uw zon
de dag weer doet ontwaken
ontwaakt in mij een nieuw gevoel van Pasen,
stralend vanwaar het binnenkomt
omhoog, bogend het hemelrond
als Grote Zomerbode
naar waar Uw lichtkring ondergaat,
de aarde raakt, begraaft
wat is gedragen
van oost naar west
alsof U zegt
ook morgen mag je
rein in wit
weer opstaan
in Mijn levenslicht.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Kunstwerk van onbekende schilder.
Wie weet welk dorp dit is of wie kent de kunstenaar die dit geschilderd heeft?

vrijdag 29 augustus 2014

Jazzfietstour


Bij het kerkje van Den Ham
staan fonkelende fietsen
rond het fietspad
picknicken toeristen
naderend de kerk
begroet je de muziek
publiek vult bank en zerk

hier klinkt ‘t geluid
van sax en fluit
akoestisch op zijn best
en in de korte pauze
lange rijen voor ‘t toilet

een onweersbui komt over
schuilen en weer door
van kerk naar terp en boerenerf
de stemming zit er in
buigend zwaait "Biggestaart"
haar zomergasten uit.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Biggestaart (Gronings: Bikstaart) was de benaming voor de zuidelijke buurt van Den Ham, gelegen rond wat nu de ijsbaan is. De kerk en pastorie hoorden hier toen nog niet bij, maar waren door weilanden gescheiden van Biggestaart. De naam is waarschijnlijk gekozen vanwege de vorm ervan. De oostelijke verlenging van Niezijl richting Noordhorn werd vroeger ook wel Biggestaart of Blickstaart genoemd.
De Knijp en Biggestaart zijn beiden ontstaan langs een oude Humsterlanddijk langs de Kliefsloot en zijn in de jaren 1920 aaneengegroeid tot het dorp Den Ham. De afloop naar de Kliefsloot is duidelijk zichtbaar in het hoogteverschil ten oosten van het dorp. In de jaren 1930 verdween de naam Biggestaart van de kaart en in de jaren 1960 de naam De Knijp ook. (Bron: Wikipedia)

Uit "Granaatjes met een gouden slot"

zondag 24 augustus 2014

De kerkcoupé

Hoe zou het zijn
als in de trein
een vesper werd gehouden,
op zondag
in een kerkcoupé
we Bijbels openvouwen,
men om de beurt
gaat lezen,
a capella zingt
en in gesprek gaat over dat
wat God en mens verbindt.

Wie weet geeft het wel
dat gevoel wat menigeen
vaak mist
maar nimmer onder
woorden bracht omdat
men het niet wist.
Misschien komen de
reizigers vol blijdschap
uit de trein
en neuriën ze op ’t perron
nog vrolijk een refrein.

Coby Poelman-Duisterwinkel.

Te beluisteren op www.audiogedichten.nl 

Het schilderij is van Rein Pol


Uit: "Verstillend Licht"

maandag 18 augustus 2014

Droge humor

Druipend komt ze aan,
schudt haar regenkleding uit,
nat he, zegt ze droog.

Coby Poelman-Duisterwinkel


Het kunstwerk is van Sjoke Wassenaar.

zaterdag 2 augustus 2014

Maatkleding


Een kleermakersechtpaar uit Beilen
kostumeert in velerlei stijlen
van pinkpop tot chique,
voor straat of boetiek,
orkesten die blazen en dweilen.

Coby Poelman - Duisterwinkel
 

woensdag 30 juli 2014

Van het pad af


Een paddenbezweerder uit Haren
kon de orde niet meer bewaren,
hij zocht naar de mand,
floot schel langs zijn tand
tot hij fluiterpadden zag varen.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Bron kunstwerk:  http://www.septemberspring.nl/lente3.html

zondag 27 juli 2014

Thuisvakantie


Stoelen dragen
fleurige mensen
en een zwart-witte kat,
geur van koffie
bereikt het terras,
de tuintafel schaduwt
kousen als kant
met boord gevormd
door de ronde rand.

Hij, te midden van al
wat interesseert
leest voor
aan wie hem
schrijvend observeert,
de kat slaapt onverstoord,

waar vind je vrediger
vakantieoord?

Coby Poelman - Duisterwinkel

Uit: "De voordracht"

vrijdag 25 juli 2014

Luchtballet


Armen gespreid,
voeten nauw gesloten,
in rode spitsen
dansen zij de lucht,
het hoofd blijft stil,
de romp beweegt de vlucht.
Waar dragers landschap raken
kleurt groen het hemelgrijs,
dansers zwaaien ons
een goede reis.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Geïnspireerd door de windmolens langs de snelweg tussen de Duitse grens en Leer.
Als je in de file staat vanwege wegwerkzaamheden begin je vanzelf te schrijven;)

vrijdag 18 juli 2014

Bij de oogarts

Kunstwerk van Han Mes, bron: Art revisited Tolbert

Ze loenste
met haar rechteroog,
het gaf haar
iets aantrekkelijks,
hij voelde
hoe zijn prilheid
werd gewekt,
het stripverhaal
snel teruggelegd
bleef ze in zijn gedachten

totdat
hij haar weer zag
en tot zijn schrik
ontdekte:
haar oog is rechtgezet.

Coby Poelman - Duisterwinkel

dinsdag 15 juli 2014

Koetjessap

Foto: Kunstwerk van Johan Dijkstra. Bron: Art revisited Tolbert

Een jong gezin tafelt in de stationshal. We schuiven aan met koffie en snacks.
‘Vergeet je koetjessap niet’ zegt de moeder tegen de jongste.
Zijn handjes grijpen naar een flesje met koeien op het etiket. In een paar teugen is het leeg.
Ik spreek mijn mond voorbij als ik de moeder laat weten dat ik het zo’n grappig woord vind.
Ze redt zich eruit door me quasi niet-begrijpend aan te kijken, opsommend dat je nu eenmaal appelsap, sinaasappelsap, druivensap en koetjessap hebt.
Een ultraslimme moeder, zo grijpt de grootste lust-ik-niet toch met een stralend gezicht naar het gezonde wit?

Coby Poelman - Duisterwinkel

dinsdag 8 juli 2014

Vredig

Marius van Dokkum ©2005 Art Revisited, Tolbert

Op een gehavend bankje
in de late middagzon
voor het knus doorleefde huis
met jonge loten in de goot
koesteren ze hun liefde

zij breit en neigt haar oor
hij helt vertrouwelijk over
nog altijd gretig naar
het keer op keer gehoorde
wat hen al zoveel jaren vleit
romantiserende vergane glorie,
vertegenwoordigend verleden tijd
in ontroerende bekoorlijkheid.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geïnspireerd door het kunstwerk van Marius van Dokkum

Uit: "Strijklicht van violen"

zondag 6 juli 2014

Blij met jou

Je bent nog maar een vormpje
in golvend grijzig zwart,
een klein wit stipje
toont ons je kloppend hart,

‘k bespeur in wie ik in mij droeg
en die jouw moeder wordt
een vleugelspreidend oergevoel
voor wie zich in haar vormt.

Er welt in ons een vreugdegolf,
een omahart in bloei,
door Zijn genadig Vaderhart
beleven wij jouw groei.

Coby Poelman - Duisterwinkel

maandag 30 juni 2014

Kerk en voetbal in Groningen

Buiten loeit het, Nederland speelt tegen Mexico, er staat een groot scherm op de Grote Markt.
De Martinikerk lijkt leeg, de gastvrouw zegt dat de dienst in de kapel gehouden wordt, de ruimte waar anders de kinderoppas is, vanwege het lawaai op de Grote Markt. In de kapel staan de stoelen in rijen opgesteld en de avondmaalstafel staat klaar voor wie vanmorgen verhinderd waren.
Er worden stoelen bij gezet, er komen steeds meer mensen binnen.
Bij gebrek aan een orgel in de kapel begeleidt de organist ons vanavond op zijn bugel.
Door het glas in lood zien we het strijklicht van de avondzon over het groen van het Martinikerkhof filteren. Het heeft wel wat. Er heerst een bijzonder sfeertje.
De dienst heeft een huiselijk karakter en zo nu en dan klinkt er gejuich van de Grote Markt dat doordringt tot in de kapel. Juist als na de preek nog een gedeelte uit Efeze wordt gelezen over stemverheffing wordt het buiten wel erg rumoerig. De wedstrijd is blijkbaar afgelopen en zo te horen heeft Nederland gewonnen. Als we de kerk uitkomen en vragen hoe het is afgelopen kijkt men niet begrijpend waar we het over hebben. Als we uitleggen dat we in de kerk waren lichten hun ogen op, ach zo, ja Nederland heeft gewonnen, jullie hebben er vast wel iets van meegekregen toch? O ja, zeker. We springen op de fiets en peddelen op de maat van de muziek die uit de boxen schalt, half over de stoep, half over de weg want er is van alles afgezet. Kerk en voetbal liggen eigenlijk niet eens zo ver uit elkaar. Met z’n allen streven naar het doel, en daar een punt van maken, dan wel het hoogste doel, dát zal een overwinning zijn.

Coby Poelman - Duisterwinkel, 29 juni 2014.


Gepubliceerd in "Beleef de dag" (2015) bol.com

maandag 23 juni 2014

Als een kind




Je hoeft echt niet
tot in de sterren leren
om te begrijpen
dat God van je houdt,
leer maar gewoon
een kind van Hem te worden
dat bij het zien van sterren
de handen voor Hem vouwt.

Coby Poelman - Duisterwinkel

woensdag 18 juni 2014

De muziekkamer

Toen de pianostemmer
de kamer binnenkwam
nu voor de derde keer
liet ze zich ontvallen
dat ze hier graag
werkte om de sfeer
‘t was niet alleen
het uitzicht en de stilte
maar wat er stond en hing
deed haar nog zoveel meer.

Na haar vertrek
keek ik de kamer rond
met een vernieuwde blik
tussen het oude en vertrouwde
hoorde ik zacht de klanken
van piano, fluit en koormuziek
onder mij kraakten
de veren van ’t antiek
en bij het achterover leunen
ontmoette ik de ogen
van mijn altijd
Aanwezige
aanmoedigend publiek.

Coby Poelman-Duisterwinkel

De gravure is van Anco Wigboldus


Uit: "Geloofsvreugde"

vrijdag 6 juni 2014

Dag lieverd, heb je alles?



Vandaag
een nieuwe dag
zegt hij,
we krijgen
wéér een schone lei.
Dan maakt hij
zijn veters vast,
pakt opgewekt zijn jas,
kust me een fijne dag
en fietst de oprit af.

Als ik hem uitzwaai
denk ik na.
Hij geeft
in een paar woorden
Zijn levensvreugde weer.
Ik hoor in zijn afscheid
de adem van de Heer,

Ik ben verrast!

Coby Poelman-Duisterwinkel


Uit: "Verrassend uitzicht"

woensdag 4 juni 2014

Zachte band


De pijn in haar ogen,
haar smeken
neem me toch mee,
machteloosheid
bekrachtigt mijn stem

mijn band is te zacht
u zou kunnen vallen,
mijn fiets
is er niet op gebouwd

lucht vult mijn hart
als haar mond zich ontspant,
weer neemt haar humor
de overhand.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Het kunstwerk is van Juane Xue


dinsdag 20 mei 2014

Pech




Deuren vergrendeld,
sleutel in ‘t contact,
buitengesloten
in het buitenland.
Zoeken, vragen,
kleumen,
met wanhoop vervuld.

Een vreemdeling verschijnt,
gewapend
met ijzerdraad, tang,
zachte doek
en engelengeduld.

Worstelende mannen,
invallende duisternis.
…………………
 
Vreugdekreten,
omhelzing,
een bundel licht!

Zwaaiend verdwijnt
de engel
uit het zicht.

Coby Poelman-Duisterwinkel


Uit:"Granaatjes met een gouden slot"

donderdag 8 mei 2014

Repetitieruimte




Het koor is niet compleet,
de alt zingt weer alleen
en ook de bassen
kunnen steun gebruiken.
De dirigente hoopt en bidt
dat niemand ziek zal zijn
op zondag in de eredienst,
het groepje is zo klein.

Hoe zou de Grote Dirigent
vanuit de hemel bidden,
Hij heeft allen
genodigd in Zijn Koor.
We kunnen hier op aarde
toch vast gaan repeteren,
verschillend als we zijn
geven we samen goed gehoor.

Al zullen hier en daar
wat valse tonen klinken,
als we met vreugde werken
aan de harmonie
zullen we op een dag
de mooiste psalmen zingen,
vormen de stemmen
een gouden melodie.
 
Coby Poelman-Duisterwinkel


Uit: "Verrassend uitzicht" 


Kunstwerk van Han Reeder

maandag 5 mei 2014

Verjaardagsvlag

*
Ben je nu 1, 2, 3 of 4,
hiep hoera en veel plezier,
ben je nu 5, 6, 7 of 8,
teken een mooie verjaardagsvlag
Ben je al 9, 10 of 11,
bedenk een rijmwoord voor de 12,
heb je een woord voor 12 bedacht,
verdien je deze verjaardagsvlag,
een hele fijne verjaardag!
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*

Coby Poelman-Duisterwinkel

zondag 27 april 2014

Astma




Hanna wil een hond
maar dat mag niet van haar ma.
Mag ze dan wel een cavia
of een kanarie, een parkiet?
Nee, dat mag ook al niet.
Geen kat, geen rat
maar wel een vis
omdat die zonder haren is.

De vis, zijn naam is Tom
springt zomaar uit de kom,
hij spartelt op het tafelkleed
en hapt naar lucht.
Hanna zucht:
"O mam, nu weet de vis
ook al wat astma is."

Coby Poelman-Duisterwinkel


Uit: "Granaatjes met een gouden slot"

Afbeelding uit het prentenboek van Jacob Jansma



Variant in het Gronings:


Astmoa

Evert wil geern n hond
moar t mag nait van zien moe.
Mag er den wel n törreldoef
n hamster veur d oarighaid?
Nee, dat ken ook al nait.
Gain kat, gain rat
moar wel n vis
omdat dai nait zo hoareg is.

De vis, hai hait Ploemploem
springt zomoar uut zien koem.
Hai sparrelt op t toafelklaid
en hapt noar lucht.
Evert zucht:
"Nou moe, nou wait de vis
ook vot wat astmoa is".

Coby Poelman - Duisterwinkel

donderdag 24 april 2014

Hemelvaart


Bij Christus’ Hemelvaart dacht menigeen:
Hij laat ons in de steek,
maar Hij liet ons niet alleen,
weet je waaruit dat bleek?

Toen Hij nog op aarde was
liep Hij door Galilea,
zat met de mensen in het gras
en sprak in Arimatea.

Groningers hadden Hem nooit ontmoet,
men kon zo ver niet reizen.
Zij waren óók vol goede moed
Hem liefde te bewijzen.

Nadat Hij ten Hemel steeg
ging Hij plaats bereiden
voor wie op aarde achterbleef,
Hij blijft ons begeleiden.

Hij stuurde op het Pinksterfeest
de Trooster naar de aarde,
de bekende Heilige Geest,
voor ons van grote waarde.

De Geest waait waarheen Hij wil;
komt in de harten binnen
in Israël en in Briltil,
Hij wil ons allemaal beminnen.

Daarom is Hemelvaart bijzonder,
Hij ging eerst van ons heen
maar heeft Zijn Heilige Geest gezonden
voor ‘t bereik van iederéén!

Coby Poelman-Duisterwinkel


Uit: "Granaatjes met een gouden slot"

vrijdag 4 april 2014

Inzingen voor de dienst


Hij is te laat,
het koor staat al te zingen,
snel schuift hij aan,
kijkt links en dan naar rechts,
van beide kanten
hoort hij hun gezangen,
links klinkt lied A
en rechts van hem lied B,
acht ogen kijken vragend
waarom zing jij niet mee?

Coby Poelman-Duisterwinkel

woensdag 2 april 2014

Stadse kudde




Rondom de
kerk van
Schoonebeek
hoorden dwalende
schapen een preek.

Ze lieten
alles in de steek
en zoeken
met hun herder
in de stad Groningen verder.

Coby Poelman-Duisterwinkel


Uit: "Granaatjes met een gouden slot"

N.a.v. de Schoonebeker schapen die in de stad Groningen lopen te grazen als milieuvriendelijke grasmaaiers.

maandag 31 maart 2014

De tweedehands hoed


Vandaag heb ik een hoed gekocht
bij de kringloop in de stad.
Manlief heeft hem uitgezocht,
we lopen naar het zebrapad.

De auto's blijven netjes wachten,
we worden hier en daar gegroet.
't Is of ze ons heel hoog achten,
komt dat nu allemaal door die hoed?

We worden vorstelijk benaderd,
"mevrouw, meneer, wat kan ik voor u doen?"
Een keurige man knikt en buigt waardig,
ik waan me in de tijd van toen.

'k word geholpen in mijn jas,
deuren gaan voor me open,
men draagt voor mij de grote tas,
vraagt; "zal ik met u meelopen?"

Ik heb de hele dag genoten
van de aankoop van die hoed.
Dat die maar 50 eurocent kostte
vervult me met een opgelicht gemoed.

Coby Poelman-Duisterwinkel


Uit: "Granaatjes met een gouden slot"

Het kunstwerk is van Wojciech Weiss