Naar Huis

Het is voorbij
je hoeft niet langer lijden
Hij heeft zich over je ontfermd.
Het werd te zwaar voor jou
en wie je begeleidden
je wordt niet meer door pijn getergd.

Je mag naar Huis
zoals je duiven kwamen
dit was voor jou de laatste vlucht
Hij kent Zijn kinderen
en noemt hun namen
Hij kijkt gedurig naar de lucht.

Wij moeten je gemis
nog gaan verwerken
en wennen aan je lege plek.
We vragen Hem
om ons hierin te sterken
Die eens nieuw leven in ons wekt.

Je mag naar Huis
het is je eindbestemming,
je bent al zo dichtbij, vlak bij je duivenhok
je rust nog even uit
in onze afscheidskring
dag broer van me, ga nu, Hij wacht je op.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geschreven op 7 augustus 2012, de dag waarop mijn broer is overleden.

De titel is ontleend aan de naam van de postduivenvereniging waar hij lid van was.