Na brood en wijn
op tafellinnen
strijken we neer bij jou
tussen gesteven wit
je bleke handen rusten
op het laken
je warmte overstijgt
de winterkou
gebroken is je lichaam,
neemt nog geen eten op
we spreken over tijd en lijden,
over de kerk
en wie ons dierbaar zijn
de tijden liggen
in Zijn handen
die ons zal helen
hoe dan ook
getuige brood en wijn.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Het kunstwerk is van Jan van Loon.
Dit gedicht is te beluisteren op www.audiogedichten.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten