“Het orgel speelt”
stond op de liturgie.
De organist dacht:
zal ik dan maar
in de kerk gaan zitten
en af gaan wachten
wat er komt?
Hij keek de kerk
eens rond.
Opeens werd hij gegrepen
door een beroerde
toets van zijn geweten
en terstond
speelde de organist
vol gratie
zijn meest ontroerende
improvisatie.
Dit is nog eens
een gave van de Geest
wist hij die nu begreep
hoe je die regel leest.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Uit: "Geloofsvreugde" (2013)
De voordracht van dit gedicht is te beluisteren op http://www.audiogedichten.nl/audio/religieuze-audio/25-muziek/131-het-orgel-speelt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten