Van harte welkom

Van harte welkom op mijn gedichtenblog.
U mag de gedichten ongewijzigd gebruiken met vermelding van mijn naam.
Voor het verzorgen van een lezing met voordrachten of een workshop kunt u contact opnemen via cobytjeert@live.nl
Er is ook een volledig programma voor Kerst en Pasen met eigen geschreven gedichten en een verhaal.
Mijn boeken zijn verkrijgbaar via mijn mailadres en te leen in de bibliotheek.
Er is ook nog een interview te beluisteren van enkele jaren geleden. https://soundcloud.com/user-671424345/interview-coby-poelman-duisterwinkel-10-07-2017

vrijdag 8 maart 2024

Hou bevaalt dien pensioen, verveelst die nog nait?


Van tied tot tied kriegt mien man de vroag: 'Hou bevaalt dien pensioen, verveelst die nog nait?' Bliekboar denkt er doar nog wel es over noa want op n mörn zegt er tegen mie: ‘Ik wil mie nog wel es loaten omscholen tot mannequin, een beetje omsjouwen en heul kwoad kieken’, hai dut mie veur hou. ‘Dat liekt mie nou wel es wat.’ Hai zugt ze veur televisie.

Ik lig ien n deuk en hai hoalt mie n kop kovvie op uut keuken. Hai is al n poar joar met pensioen en ik vien t zo gezelleg dat er nou heule doagen bie mie is. Het vuilt as onze widdebroodsweken en dai bennen al laang leden. Zo lekker dat je nait meer op tied stoan. Mien compjoeter moakt n poar geluudjes. Ik lees hom net veur wat ik schreven heb en hai zegt ‘en dat ken compjoeter nait verwaarken? Moakt er doarom zo’n lewaai?’

Ik zit nog ien mien nachtpon mor as mien ienspiroatie zo bie mie omscharrelt mot ik der toch bie wezen en zo’n moment nait ontglippen loaten. Hai het nou ook zien gleerbredje* pakt en hold zich oareg rusteg. Sums loat er mie wat zain en ja, ik vien t ook mooi.

Kom, ik zel mie aanklaiden want wie goan maistal nog even op pad. Kovviekannen met en n poar plakken stoet en nog wat lekkers veur tussendeur. Hai zel nog wel wat oefenen motten as er mannequin worden wil want kwoad kieken is der nog nait bie en zo laang er ien zien doagse goud zit is der nog nait veul te showen.

*Gleerbredje is een tablet.


Coby Poelman-Duisterwinkel


donderdag 14 september 2023

Ien domies toen



Kom hier mor even en rust wat uut,

leg kopzörg mor aan kaant,

geniet van t moois ien de netuur,

de sjeu van t Hogelaand.


Luuster noar wat te heuren is,

neem gerust de tied,

steur die nait aan wat wildernis,

wordst al een beetje blied?


Ik luuster altied noar de wiend,

der is gain dag geliek

mor as de zun over mie schient

den vuil ik mie zo riek,


den blink ik hier ien domies toen,

geniet van wat ik heur

van wel mie opzuikt tussen t groen,

een mens kriegt hier weer kleur.


Coby Poelman-Duisterwinkel


Oproep:

Is er iemand die weet wie dit schilderij geschilderd heeft? We hebben het in februari gekocht bij de kringloop in Deventer.

Vandaag was Toal en Taiken, het tijdschrift van de Groninger Cultuur bij de post waar dit gedicht met schilderij ook in geplaatst is.  Nu dit blad uitgekomen is mag ik het gedicht hier ook openbaar plaatsen.




woensdag 28 juni 2023

Broen worden op t blaikveld


Mien man en ik zitten boeten ien onze toen en ik vertel hom hou wie vrouger ien onze pubertied op n riegje ien ons blaikveld lagen te zunneboaden. Hai schiet ien de lach bie t woord blaikveld. Hai het dai tied ook nog metmoakt en ken de oafmeting van dat blaikveld. Tegenwoareg zollen wie dat een postzegel neumen. Wie bennen slap van t lachen want ik ben een beelddenker en zai ienains hou lachwekkend dat was. Wie wissen nait beter omdat wie der met opgruid waren mor ien de ogen van mien prille laifde van toen mot het er wel hail aans uutzain hemmen. Op moandag haar mien moeke loakens en ondergoud ien de blaik te liggen en as dat der nait lag en wie vrij waren lagen wie der dus te zunneboaden. Broen worden op t blaikveld…

Wie haren wel een groot haim moar dat mos bruukt worren veur mien pa zien timmerbedrief. Vrachtwoagens mossen der over om materioal te leveren en t wer bruukt veur opslag. Waarkploats en loods en auto stonnen der ook op.

Moeke zat voak ien de schaar noast de regenbak tegenover t blaikveld. Moe waas dou ien overgang besef ik nou. Het zwit gutste heur van t gezicht oaf as wie doar in de felle zun lagen te bakken. Zai zat sokken te braaien op vaaier pennen of ze haar wat stopwaark. Ze dee noeit niks.

Sums vrougen wie heur of we al broen werden. Ze keek den over heur bril en kon nog nait zeggen of dat al zo was. Pas tegen berretied zagen wie zulf ien spaigel dat wie toch wel hier en doar wat verbraand waren.

Joaren loater pootte mien zwoager n stuk of wat blomkes ien een deel van de blaik wat hai omspit haar. Den leek t achterthuus toch wat fleureger. Wie waren allemoal al t huus uut en moeke ging toch noeit ien zun liggen en loakens en ondergoud hingen nou aan t rik te dreugen. Toenstoulen konnen ook wel op de tegels stoan en nog een poar ien t gras. Ik ken mie nait heugen dat wie oeit een grasmaaier had hemmen. Dat leutje stukje kon wel met n scheer onderholden worden. Nou snappen joe denk ik wel woarom mien man zo ien de lach schoot dou ik t over ons blaikveld haar.


Coby Poelman-Duisterwinkel

maandag 3 oktober 2022

Woar ben wie ien beland


Wie kieken noar t nijs,

t ain is nog aarger dan t aander,

wie kieken noar mekoar,

woar ben wie ien beland,

wat is der loos 

dat alles zo uut haand lopt,

woar is het misgoan en

wat hangt ons nog boven kop?


Wie zeppen noa t nijs,

zain overaal ellende,

wie zuiken klassieke zender op,

wat is alles veraanderd,

de Grunnegers ben weer de klos,

och, kon wie moar weer terug

noar tieden van kroantjespot.


Coby Poelman-Duisterwinkel


dinsdag 14 juni 2022

Voornaam

 




In Finsterwolde sprak een kat:

Ik ben dat plat gepraat zo zat,

is er dan niemand in de straat

die een voorname kat verstaat?

Hij koos maar eens een hazenpad

waarbij hij uit zijn schreden trad

en sprak in een Oldambtster laan

twee oude baronessen aan

maar geen van hen verstond zijn taal,

zijn Finsterwolds was abnormaal.


Coby Poelman-Duisterwinkel


(De foto was gratis te downloaden op pixabay)