Vanuut de linkerkaant van t laand
komt er t beeld ienlopen,
half stroekelnd deur de hoge snij,
zien au geroup verbrekt de stilte,
mofkes zwabbern uut zien mouwen.
Pabbe is drok aan t snijpop rollen,
twai donkere sporen breken t wit,
den heurt er t jonkje achter zich.
Hai draait zich noar hom om,
ik heur wat onverstoanboars,
pa legt zien handschounen op e grond
en wrift op hurken de kibberhandjes smeu,
den stopt de film en speul k hom overnij.
Ik ken der nait genog van kriegen,
mien lutje laiverd met zien pabbe,
doekend ien de snij.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten