Zien ogen smelten,
hand griept noar de buus,
beurs gaait al open.
Hai het mie denk ik
’t woater ien de mond
zien lopen
en moakt n grapke
met de ijscoman.
Glunder komt er der
met twai hoorns aan.
Wie slikken.
“Lekker he?”
wie knikken.
Verfroemelde buusdoek
hangt haalf uut zien jas,
komt straks van pas.
Ik was mor n ogenblik
met hom allain
mor k zal zien
smeltende ogen
veur d ijscokar
nog voak es
veur mie zain.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten