Compjoeterles

Achter onze laptops
zitten wie ien de klas,
op dit gebied
nog zo groen as gras.
Iengespannen bekiek ik
t grootse werelds web
tot ik t programma
toets-en-bord vonden heb.

“Klik eerst in het witte vlak”
klinkt deur t lekoal
Dat geld veur mie
en veur ons allemoal
want dat vergeten wie
dus deurlopend
Deur dizze stem
worden ons de ogen opend.

Tuus zit ik al gauw
verschaiden uren
noar mien gedicht
op t schaarm te turen
totdat ik heur:
“Hoe lang gait t nog duren?”
Nog even,
k goa dit zo versturen.

Mien liest
met dichtcontacten groeit.
Noeit eerder hemmen
compjoeters mie zo boeid.
Mor is er nou toch
nog wat mis goan?
Mien man het fluusterend
de lamp uutdoan…

Coby Poelman-Duisterwinkel.
Schreven ien 2007...


Het schilderij is van Marius van Dokkum.
www.mariusvandokkum.nl