zou een mooi rood fietsje zijn,
maar in die wiebelige ladder
er naar toe zat een venijn,
poeder stroomde uit de gaatjes
als ‘k een poging ondernam
om toch stiekem te gaan kijken,
krakend hout waar ik ook kwam.
Pa had het me ook verboden
om die ladder op te gaan
maar dat mooie rode fietsje
moedigde me toch wel aan.
Ik had alle moed verzameld,
heel voorzichtig keek ik rond
of ik soms vanaf de treden
ergens een rood fietsje vond.
Eén keer kroop ik op mijn knieën
langs de planken door het gruis
maar het kraakte onheilspellend
en er viel een stenen buis.
Snel zocht ik de enge ladder,
voelde al de eerste tree,
keek of pa mij al gezocht had
maar dat viel gelukkig mee.
Ik wil toch eens aan ze vragen
of dat fietsje echt bestond,
bij ontruiming van de werkplaats,
niemand die een fietsje vond….
Coby Poelman - Duisterwinkel
om die ladder op te gaan
maar dat mooie rode fietsje
moedigde me toch wel aan.
Ik had alle moed verzameld,
heel voorzichtig keek ik rond
of ik soms vanaf de treden
ergens een rood fietsje vond.
Eén keer kroop ik op mijn knieën
langs de planken door het gruis
maar het kraakte onheilspellend
en er viel een stenen buis.
Snel zocht ik de enge ladder,
voelde al de eerste tree,
keek of pa mij al gezocht had
maar dat viel gelukkig mee.
Ik wil toch eens aan ze vragen
of dat fietsje echt bestond,
bij ontruiming van de werkplaats,
niemand die een fietsje vond….
Coby Poelman - Duisterwinkel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten