Als ik je
in het groen zie staan
verheven naar de zon
hoor ik mijn pubermijmering
bij ’t plukken
van de blaadjes
is hij verliefd op mij
is hij het niet
ik zie het kindernageltje
een knoopsgat in het steeltje
het afsteken van wit en geel
in het door zon
verlichte haar
en ruik de geur van toen
en nu
nu zie ik Madelief
die stralend
naar me lacht
haar witte tandjes
zijn als kleine blaadjes
dag Zonnekind
fluister ik zacht.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten