Dat hoge voorhoofd,
die levensechte snor,
de witte boorden
onder je colbert,
ernstig kijk je deze kamer in,
boven je tekenblok een peer
tussen je duim en vinger.
Een potlood in je rechterhand
klaar om te schetsen
wat je ogen zien.
Zolang je deel uitmaakte
van een huisgezin
zag je ze fantaseren:
wat wil hij toch vertellen
met die peer,
symboliseert het zijn karakter,
zijn gedachten?
hoe lang laat je de kijkers
nu al op een antwoord wachten?
Coby Poelman-Duisterwinkel.
Dit gedicht is met een foto van het kunstwerk gepubliceerd in het boek "Strijklicht van violen".
Zie de preview http://bestelmijnboek.nl/vm-cat/nieuw/strijklicht-van-violen-detail (26 augustus 2013)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten