Mijn vader

Al zo vaak schreef ik over moeder

maar eigenlijk nooit over hem

terwijl ik zoveel met hem optrok

nog hoor ik soms zijn tweede stem.

Als ik in bed lag bespeelde hij het orgel

ik luisterde stil naar het oefenspel,

de psalmen en gezangen die hij speelde

lukten zonder oefenen ook wel.

Soms denk ik aan hem als ik zaagsel ruik

dan zie ik hoe hij in de werkplaats werkte

wat hij daar maakte vond ik puik

al denk ik dat hij daarvan niet veel merkte.

Als hij het orgel in de kerk bespeelde

mocht ik wel eens bij hem spelen met mijn pop,

ik weet nog dat hij pepermunten deelde

en die van mij was altijd heel snel op.

Ook ging hij wel eens met me schaatsen

zo met de armen overkruist

ik zag de ijzers in het ijs weerkaatsen

we bleven dan heel lang van huis.

We gingen zelfs een keer naar ‘t vuurwerk kijken

maar daarvoor was ik vreselijk bang

en toen ik dat aan hem liet blijken

verliet ik op zijn schouders het gedrang.

Ik was pas negentien toen hij al heenging

hij haalde net de zestig, ’t was zo onverwacht

pas nu ik ’t schrijf komt de herinnering

weer aan zijn liefde en dat geeft me kracht.

De liefde voor muziek die hij me meegaf

die nog na zoveel jaren mij behaagt

troost mij zoals de Herder met zijn staf,

dan voelt het even weer of zijn muziek mij draagt.

Coby Poelman-Duisterwinkel.

Mijn vader nam deze foto rond 1958.

Te beluisteren op www.audiogedichten.nl zie link.